🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 19-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 07 -08-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 

முதல் வாசகம்: சாலமோனின் ஞானம் 18: 6-9
இரண்டாம் வாசகம்: எபிரேயர்  11: 1-2, 8-19
நற்செய்தி: லூக்கா 12:32-48

பேறுபெற்றவர்களாக வாழ...

(தயாரிப்பு - காத்திருப்பு - விழிப்பு)

அகில உலக 44-வது சதுரங்க போட்டியானது நமது இந்தியாவில் அதிலும் தமிழ்நாட்டினுடைய தலைநகரமான சென்னையில் நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கின்றது என்பதை நாம் அறிவோம். இதற்காக ஏறக்குறைய 180 நாடுகளிலிருந்து ஆயிரத்திற்கும் மேற்ப்பட்ட விளையாட்டு வீரர்கள் இந்த போட்டியில் பங்கெடுப்பதற்கு வந்திருக்கின்றார்கள். இவர்களில் பலர் கொடுத்த தொலைக்காட்சிப் பேட்டிகளில் இதற்காக தாங்கள் ஆவலோடு காத்திருந்ததாகவும், தங்களை முழுமையாக தயாரித்திருப்பதாகவும் கூறினர். அதே போல இங்கிலாந்து நாட்டில் பர்மிங்கம் நகரிலே நடந்து கொண்டிருக்கின்ற காமன்வெல்த் போட்டிகளிலும் பங்கெடுத்துக் கொண்டிருக்கின்ற இந்திய விளையாட்டு வீரர்களும், வீராங்கனைகளும், இந்த விளையாட்டுப் போட்டிக்காக தாங்கள் பல ஆண்டுகளாக காத்திருந்ததாகவும், அதற்காக தங்களை முழுமையாக தயாரித்திருப்பதாகவும் கூறினார்கள். ஒரு விளையாட்டு வீரர் தான் பங்கேற்க இருக்கின்ற போட்டிக்காக தன்னையே முழுமையாக தயாரிக்க வேண்டும், அந்த போட்டி நேரத்திற்காக காத்திருக்க வேண்டும் மற்றும் போட்டியில் பங்கெடுக்கின்ற பொழுது விழிப்போடு இருக்க வேண்டும், அப்பொழுது தான் அவன் அதிலே வெற்றி காண முடியும். இது ஒரு விளையாட்டு வீரருக்கு மட்டுமல்லாது நம் ஒவ்வொருவருக்குமே பொருந்தும். வாழ்வின் எல்லா நிலைகளிலும் நாம் நினைக்கின்ற செயல்பாடுகளில் வெற்றி காண தயாரிப்பும், காத்திருப்பும் மற்றும் விழிப்பும் அவசியமாகிறது என்பதை தான் இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு நம்முன் வைக்கும் மையச்சிந்தனையாக இருக்கின்றது.

1. தயாரிப்பு

2. காத்திருப்பு

3. விழிப்பு

என்னும் மூன்று பூக்களோடு கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் ஒவ்வொருவரும் இயேசுவின் இரண்டாம் வருகைக்காகவும், அவர் நமக்கு தரும் இறையாட்சிக்காகவும் வாழ அழைக்கப்படுகின்றோம். இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு பொறுப்புள்ள மற்றும் பொறுப்பற்ற பணியாளர்களின் உவமையை எடுத்துரைக்கிறார். இதில் பொறுப்புள்ள பணியாளர் விழிப்போடு காத்திருந்ததையும், தலைவரின் வருகைக்காக தயாரித்திருந்ததையும் பார்க்கின்றோம். அத்தகையோர் தலைவரின் நம்பிக்கைக்குரிய (லூக் 12:42)மற்றும் பேறுபெற்ற பணியாளர் (லூக் 12:43) ஆகிறார். பொறுப்பற்ற பணியாளர் தன்னுடைய சக ஆண் மற்றும் பெண் பணியாளர்களை அடிக்கவும், நன்றாக உண்டு, குடித்து, மயக்கமுற்று, விழிப்பின்றி மற்றும் தகுந்த தயாரிப்புமின்றி இருந்ததால் தண்டனைக்கு உள்ளாகிறான். இறைவனை நம் இல்லத்திலும், உள்ளத்திலும் மற்றும் வாழ்விலும் ஏற்க நாம் தயாராக இருக்கின்றோமா? என்பதை சிந்தித்துப் பார்ப்போம். தகுந்த தயாரிப்பும், காத்திருப்பும் மற்றும் விழிப்பும் கொண்ட பணியாளர்களாக நாம் வாழ்ந்தால் இறைவனை நம்முடைய வாழ்விலும் மற்றும் உள்ளத்திலும் ஏற்று அவரில் நாம் பேறுபெற்றவர்களாக வாழ்வோம்.

1. தயாரிப்பு

இன்றைய நற்செய்தியில் ஆயுத்தமாய் இருங்கள் நினையாத நேரத்தில் மானிடமகன் வருவார் என்று கூறப்பட்டிருக்கின்றது. அதுமட்டுமல்லாது திருடன் எப்போது வேண்டுமானாலும் வருவான் ஆயுத்தமாய் இருங்கள் அதாவது தயாராக இருங்கள் என்று குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. ஆக தயாரிப்பு மனிதனின் அன்றாட வாழ்வில் இன்றியமையாத ஒன்றாக இருக்கின்றது. பழைய ஏற்பாட்டிலே எகிப்திலிருந்து இஸ்ராயேல் மக்கள் கடந்து வருவதற்கு முன்பு பாஸ்கா கொண்டாடுவதற்காக தங்களையே தயாரித்தார்கள். பாலைவனத்தில் இறைவன் இஸ்ராயேல் மக்களோடு பேச மோசே அவர்களை தயார் செய்தார். புதிய ஏற்பாட்டிலே திருமுழுக்கு யோவான் ஆண்டவருடைய வருகைக்காக மக்களை தயாரித்தார் மற்றும் மரியாவும், சூசையும் இயேசுவின் பிறப்புக்காக தங்களையும் மற்றும் பெத்லகேமில் இடத்தையும் தயார் செய்தார்கள். ஒரு விவசாயி விவசாயம் செய்வதற்காக நிலத்தை முழுவதுமாக தயார் செய்வதை பார்க்கின்றோம். இன்றைக்கு நாம் இறைவனில் பேறுபெற்றவர்களாக வாழவும், அதற்காக நம்மைத் தயாரிக்கவும் திருஅவை திருவருட்சாதனங்களையும், பல்வேறு பக்தி முயற்சிகளையும் தந்திருக்கிறது. குறிப்பாக ஒவ்வொரு நாளும் நற்கருணையின் வடிவில் ஆண்டவரை ஏற்றுக் கொள்ள மற்றும் இறைவார்த்தையை வாசித்து தியானிக்க திருப்பலி என்னும் திருவருட்சாதனம் தரப்பட்டிருக்கின்றது. இவையனைத்தும் இறைவனில் நாம் வாழ, பேறுபெற்றவர்களாக, அவர் தந்த கருவிகளாகும். எனவே நாம் நம்மை முழுவதுமாக தயாரிப்போம்‌.

2. காத்திருப்பு

இன்றைய முதல் வாசகத்தில் நீதிமான்களின் மீட்பையும், பகைவர்களின் அழிவையும் எதிர்பார்த்து காத்திருப்பதாக கூறப்படுகிறது. காத்திருப்போரை ஆண்டவர் கண்ணோக்குகின்றார். (திருப்பாடல் 33:18). பழைய ஏற்பாட்டிலே இஸ்ராயேல் மற்றும் யூத மக்கள், மெசியா வருவார் என்று பல நூற்றாண்டுகளாக காத்திருந்தனர். புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசுவின் வருகைக்காக சக்கேயு காத்திருந்ததை பார்க்கின்றோம். அனைத்திற்கும் ஒரு காலம் உண்டு, எதுவும் எப்போதும் உடனே நடைபெறுவதில்லை என்பதை உணர்ந்து காத்திருக்க வேண்டும். குரங்கு ஒன்று தான் சாப்பிட்ட மாம்பழத்தின் விதையை நிலத்தில் ஊன்றி அதற்கு நீர் ஊற்றி வளர்த்ததாம். ஒவ்வொரு நாளும் அதற்கு நீர் ஊற்றிய பின்பு, அதை மண்ணிலிருந்து தோண்டி விதையை எடுத்து வளர்ந்திருக்கிறதா என பார்க்குமாம். இது காத்திருக்க மனமில்லாததன் அறிகுறியாக இருக்கின்றது. பல வேளைகளில் நாமும் இப்படி தான் இருக்கின்றோம், அனைத்தும் அவசரமாக கிடைக்க வேண்டும் என எண்ணுகிறோம். நாம் ஜெபித்த உடனே எனக்கு இறைவன் தந்து விட வேண்டும் என நினைக்கின்றோம். நான் தேர்வு எழுதிய உடன் அதிக மதிப்பெண் கிடைத்துவிட வேண்டும் என நினைக்கின்றோம். இன்றைக்கு நான் காத்திருக்கின்றேன் என்றால் பிறரை மதித்து அவர்களை ஏற்றுக் கொள்கின்றேன் என்று அர்த்தம். இறைவனில் நாம் பேறுபெற்றவர்களாக வாழ, எவ்வாறு பணியாளர் தலைவனுக்காக காத்திருந்தாரோ, அதே போல இறைவன் நம்மில் செயல்பட, இறைவன் நமது உள்ளத்தில், இல்லத்தில் மற்றும் வாழ்க்கையில் வர நாம் அவருக்காக காத்திருப்போம். நமது அன்றாட வாழ்விலும் நினைத்த காரியங்கள் எதுவும் உடனடியாக நடந்து விடுவதில்லை, மாறாக நாம் அதற்காக காத்திருக்க வேண்டும் அப்பொழுது தான் நாம் அதில் வெற்றி காண முடியும்.

3. விழிப்பு

இன்றைய நற்செய்தியில் தலைவன் வருகின்ற பொழுது விழித்திருந்து, கதவைத் திறக்கும் பணியாளனே பேறு பெற்றவன் ஆகிறான். அதே போல தலைவன் இரண்டாம் மற்றும் மூன்றாம் காவல் வேளையில் வந்தாலும் அதற்காக காத்திருக்கின்ற பணியாளனே பேறுபெற்றவன். இறைவன் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும், யார் வாழ்வில் வேண்டுமானாலும் மாற்றங்களை செய்யலாம். ஆகையால் நாம் விழிப்போடு இருக்க வேண்டும், நற்செய்தியில் பத்து கன்னியர் உவமையில் விளக்குகளோடு இருந்த முன்மதிவுடைய கன்னியர்களை போல நாமும் விழித்திருக்க வேண்டும். விழித்திருந்து ஆண்டவருக்காக காத்திருக்க வேண்டும். மகன் எப்போதும் தன்னுடைய சட்டைப் பையிலிருந்து பணத்தை எடுப்பதையறிந்த தந்தை, அன்றிரவு பணத்தை தன் மகனின் சட்டை பையில் வைத்தாராம். தந்தையின் சட்டைப் பையில் தேடிப் பார்த்துவிட்டு பணம் இல்லை என்று வருத்தத்தோடு உறங்கி விட்டனாம் மகன். தந்தையை போல விழிப்போடு இருத்தல் நமது கிறிஸ்தவ வாழ்வுக்கும் தேவைப்படுகிறது.

எனவே தயாரிப்பு, காத்திருப்பு மற்றும் விழித்திருப்பு என்னும் பண்புகளை தமதாக்கி நம்பிக்கைக்குரிய பணியாளனை போல நம் தலைவராம் இயேசுவில் பேறுபெற்றவர்களாவோம்.

அன்புடன்:-

அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ... (தமிழ்)

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ...(ஆங்கிலம்)

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 18-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 31 -07-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 

முதல் வாசகம்: சபை உரையாளர் 1:2, 2:21-23
இரண்டாம் வாசகம்: கொலோசையர் 3:1-5, 9-11
நற்செய்தி: லூக்கா 12:13-21

நமது பற்று எங்கே?

(பற்றற்ற, பகிரும் & பரலோக வாழ்வு)

அதிகம் பணம் சம்பாதிக்க வேண்டும் என்பது அவன் ஆசை, அதற்காக மிகவும் முயற்சித்து ஒரு சிறிய கடையை ஆரம்பித்தான். தனது நேரம் முழுவதும் அந்தக் கடையிலிருந்து பணம் சம்பாதிப்பதற்காகவே செலவழித்தான். ஒரு நாள் திடீரென்று அவனுக்கு உடல்நிலை சரியில்லை, அவனைச் சுற்றி குடும்பமே இருந்தது. கண்விழித்து மிகவும் கஷ்டப்பட்டு பொறுமையாக வாயை திறந்து, என்னுடைய மனைவி எங்கே? என்று கேட்டான், அவனது மனைவியோ இதோ இங்கே இருக்கிறேன் என்றாள். உடனடியாக என்னுடைய பிள்ளைகள் எங்கே? என்று கேட்டான், இதோ இங்கு இருக்கிறோம் அப்பா என்றார்கள். என்னுடைய தம்பி எங்கே? என்று கேட்டான், இதோ இங்கே இருக்கிறேன் அண்ணா, கவலைப்படாதீர்கள் எல்லோரும் உம்மை சுற்றி தான் இருக்கிறோம் என்று கூறினான். அதற்கு அவனோ அப்படியென்றால் கடையில் யாரும் இல்லையா! இன்றைக்கு வியாபாரம் நடக்காதா! பணம் கிடைக்காதா! என்று கேட்டானாம்.

பணம் என்றால் பிணமும் வாய் திறக்கும், பணம் பத்தும் செய்யும், பணம் பந்தியிலே குணம் குப்பையிலே, பணம் குலமாகும் பசி கறியாகும் என எண்ணற்ற பழமொழிகள் பணத்தின் மீது இவ்வுலகிற்கு இருக்கும் ஆசையை எடுத்துரைக்கிறது. "செல்வம் எப்போதும் நிலைத்திராது; சொத்து தலைமுறை தலைமுறையாக நீடித்திருப்பதில்லை" (நீதிமொழிகள் 27:24) என்னும் இறைவார்த்தைக்கேற்ப பணம் தான் எல்லாமென்று இன்று மனித வாழ்வு பயணித்துக் கொண்டிருக்கிறது. நிலையற்ற பணத்தின் மீது ஆசை கொள்ளாமல் நிலையான இறைவனில் இணைந்திருக்க இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு நமக்கு அழைப்புத் தருகிறது.

1. பற்றற்ற வாழ்வு
2. பகிரும் வாழ்வு
3. பரலோக வாழ்வு

என இத்தகைய மூன்று விதமான அழைப்புகளுக்கு ஏற்றவாறு நமது கிறிஸ்தவ வாழ்வை அமைத்து கொள்ள அழைப்பு பெறுகின்றோம்.

1. பற்றற்ற வாழ்வு

இன்றைய முதல் வாசகத்தில் "வீண், முற்றிலும் வீண், என்கிறார் சபையுரையாளர்; வீண், முற்றிலும் வீண், எல்லாமே வீண்." (சபை உரையாளர் 1:2) ஏனெனில், ஞானத்தோடும் அறிவாற்றலோடும் திறமையோடும் ஒருவர் உழைக்கிறார்; உழைத்துச் சேர்த்த சொத்தை அதற்காக உழைக்காதவருக்கு விட்டுச் செல்கிறார். அவரது உழைப்பும் வீணே (சபை உரையாளர் 2:21). ஆக நாம் ஆசைப்பட்டு சேர்க்கின்ற பணமும் மற்றும் சொத்தும் நம்முடன் இறுதிவரை வருவதில்லை, எனவே நிலையற்றவையின் மீது பற்று கொண்டு வாழ்வது பயனற்றதாகும். அள்ள அள்ள குறையாதது அட்சய பாத்திரம் என்று சொல்வார்கள், அதுபோல போட போட நிரம்பாதது தான் பேராசை. இதுதான் நம்மை பணம், பொருள், பதவி மற்றும் பட்டம் என அனைத்தின் பின்னும் ஓட தூண்டுகிறது , நம் மன நிம்மதியை சீர்குலைத்து, உறவுகளை அழிக்க செய்கிறது. எனவே பணம் மற்றும் பொருட்களின் மீது பற்றற்ற வாழ்வை வாழ்வோம். ஊதாரி மைந்தன் உவமையில் இளைய மகன் தந்தையை நோக்கி, "அப்பா, சொத்தில் எனக்கு உரிய பங்கைத் தாரும்" (லூக்கா 15:12) என்று கேட்டது சொத்தின் மீது அவன் கொண்ட பற்றினை காட்டுகிறது. ஆனால் அப்பற்று அவனுக்கு இறுதி வரை கைகொடுக்கவில்லை. இதைத் தான் "மனிதர் உலகம் முழுவதையும் ஆதாயமாக்கிக் கொண்டாலும் தம் வாழ்வையே இழப்பாரெனில் அவருக்குக் கிடைக்கும் பயன் என்ன? அவர் தம் வாழ்வுக்கு ஈடாக எதைக் கொடுப்பார்?" (மத்தேயு 16:26) என்கிறார் இறைமகன் இயேசு. எனவே “எவ்வகைப் பேராசைக்கும் இடங்கொடாதவாறு எச்சரிக்கையாயிருங்கள். மிகுதியான உடைமைகளைக் கொண்டிருப்பதால் ஒருவருக்கு வாழ்வு வந்துவிடாது” (லூக்கா 12:15) என்னும் இன்றைய நற்செய்திக்கு ஏற்ப, இவ்வுலகின் பணம், பொருள் மற்றும் சொத்துக்கள் மீது பற்றற்ற ஒரு வாழ்வை வாழ்வோம்.

2. பகிரும் வாழ்வு

இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு சொல்லுகின்ற உவமையில் வரும் செல்வனின் நிலம் நன்றாய் விளைந்தது. ஆனால் அவன் அந்த விளைச்சல்,

1. இறைவனது கொடை
2. பிறரது உழைப்பின் பலன்

3. பகிரப்பட வேண்டிய பரிசு

என்பவற்றை அறவே மறந்து விடுகிறான். உண்டு, குடித்து மகிழ்ச்சியில் திளைக்க வேண்டும் என்று ஆசை கொள்கிறான். இவ்வுலகில் நாம் பெறுகின்ற அனைத்தும் இறைவன் நமக்குத் தருகின்ற அன்பு கொடை. அதை நாம் பிறரோடு பகிர்ந்து வாழ முயல வேண்டும். இயேசுவை பின்பற்ற விரும்பிய இளைஞரிடம், “உமக்கு இன்னும் ஒன்று குறைபடுகிறது. நீர் போய் உமக்கு உள்ளவற்றை விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடும். அப்போது விண்ணகத்தில் நீர் செல்வராய் இருப்பீர். பின்பு வந்து என்னைப் பின்பற்றும்” என்று கூறினார் (மாற்கு 10:21). இயேசுவை பின்பற்றும் கிறிஸ்தவ வாழ்வை வாழ, நமது வாழ்வு பிறரோடு பகிரப்பட வேண்டியதாக அமைய வேண்டும். இயேசு இவ்வுலக மீட்பிற்காக தன்னையே அப்ப வடிவில் பகிர்ந்தளித்தார். நாமும் இறைவன் நமக்கு தந்திருக்கின்ற திறமைகளை, அறிவை மற்றும் திறன்களை பிறரோடு பகிர்ந்து வாழ்வோம்.

"மிகச் சிறியோராகிய என் சகோதரர் சகோதரிகளுள் ஒருவருக்கு நீங்கள் செய்ததையெல்லாம் எனக்கே செய்தீர்கள் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்" (மத்தேயு 25:40). ஆக, பிறரோடு நாம் பகிர்ந்து கொள்ளுகின்ற ஒவ்வொன்றும் நாம் இறைவனுக்கு செய்வதாக அமைகிறது. இந்த "உலகத்திற்கு நாம் எதையும் கொண்டு வந்ததில்லை. உலகத்தை விட்டு எதையும் கொண்டு போகவும் முடியாது" (1 திமொத்தேயு 6:7) எனவே நமது வாழ்வை அன்பு செயல்களால் அர்த்தமுள்ளதாக்குவோம்.

3. பரலோக வாழ்வு

இன்றைய இரண்டாம் வாசகம் "இவ்வுலகு சார்ந்தவை பற்றி அல்ல, மேலுலகு சார்ந்தவை பற்றியே எண்ணுங்கள்" (கொலோசையர் 3:2) என்கிறது. அப்படியெனில் இந்த உலகத்தில் நாம் சேர்த்து வைக்கின்ற பணமும் மற்றும் சொத்துகளும் இவ்வுலகை சார்ந்தவை. இவை மேலுலக வாழ்விற்கு ஒருநாளும் பயன்படுவதில்லை. எனவே, இவ்வுலகை சார்ந்தவை பற்றி எண்ணாமல் மேலுலக வாழ்வாம் பரலோக வாழ்வை பற்றி எண்ணுவோம். அதாவது இறைவன் தரும் இறையாட்சியில் நுழைவதற்கு நம்மை தயாரிப்போம்.

"மண்ணுலகில் உங்களுக்கெனச் செல்வத்தைச் சேமித்து வைக்க வேண்டாம். இங்கே பூச்சியும் துருவும் அழித்துவிடும்; திருடரும் அதைக் கன்னமிட்டுத் திருடுவர்.ஆனால், விண்ணுலகில் உங்கள் செல்வத்தைச் சேமித்து வையுங்கள்; அங்கே பூச்சியோ துருவோ அழிப்பதில்லை; திருடரும் கன்னமிட்டுத் திருடுவதில்லை" (மத்தேயு 6:19,20). இந்த மண்ணுலக செல்வம் அனைத்தும் ஒரு நாள் அழிந்து போகும்‌. ஆனால் விண்ணுலக வாழ்வு என்பது இறைவன் தரும் நிலையான வாழ்வு. எனவே தூய பவுல் அடிகளார் கூறுவதுபோல "உண்மையில், என்னைப் பொறுத்தமட்டில் என் ஆண்டவராம் கிறிஸ்து இயேசுவைப் பற்றிய அறிவே நான் பெறும் ஒப்பற்றச் செல்வம். இதன் பொருட்டு மற்ற எல்லாவற்றையும் இழப்பாகக் கருதுகிறேன். அவர் பொருட்டு நான் அனைத்தையும் இழந்து விட்டேன். கிறிஸ்துவை ஆதாயமாக்கிக்கொள்ள எல்லாவற்றையும் குப்பையாகக் கருதுகிறேன்" (பிலிப்பியர் 3:8). எனவே இவ்வுலகின் பணத்தையும் மற்றும் பொருளையும் குப்பையென கருதி நிலையான செல்வமாம் இயேசுவை நமதாக்கி விண்ணுலக வாழ்வை பெற்றுக் கொள்வோம்.

நில்லாத வற்றை நிலையின என்றுணரும்
புல்லறி வாண்மை கடை. (331)

என நிலையற்றவைகளாக இருக்கும் இவ்வுலக பொருட்களை நிலையானவை என நம்புகின்ற நமது அறியாமையை பற்றி திருவள்ளுவர் எடுத்துரைக்கிறார். "நீங்கள் கடவுளுக்கும் செல்வத்துக்கும் பணிவிடை செய்ய முடியாது" (மத்தேயு 6:24) என்பதை அறிந்து செல்வத்தின் மீது பற்று கொள்ளாது, அதை பிறரோடு பகிர்ந்து இறைவன் மீது பற்று கொண்டு வாழ்வோம்.

அன்புடன்:-

அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ... (தமிழ்)

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ...(ஆங்கிலம்)

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 17-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 24 -07-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 

முதல் வாசகம்: தொ.நூ. 18:20-32

இரண்டாம் வாசகம்: கொலோசையர் 2:12-14

நற்செய்தி: லூக்கா 11:1-13

ஜெப வாழ்வு

வயதான குரு ஒருவர் தன்னுடைய ஆசிரமத்தில் எலி தொல்லை அதிகம் இருப்பதாகவும் அதனால் தியானம் செய்ய இயலவில்லை எனவும் எண்ணி அதற்காக ஒரு பூனையை வளர்த்தார், அவர் ஒவ்வொரு முறையும் தியானம் செய்கின்ற பொழுது எலியின் தொந்தரவு இருக்கக் கூடாது என்பதற்காக அந்தக் பூனையை அருகில் கட்டி போடுவார். இது தொடர்ந்து நடந்து கொண்டே இருந்தது, ஒருநாள் குரு இறந்துவிட்டார், சில நாட்களில் அந்த பூனையும் இறந்துவிட்டது மற்றும் ஆசிரமத்தில் எலி தொல்லையும் நீங்கி விட்டது. ஆனால், அதன்பின் வந்த குருவும் அவருடைய சீடர்களும் ஒவ்வொரு முறையும் தியானம் செய்வதற்கு முன்பு ஒரு பூனையை அவர்கள் அருகே கட்டி போட்டார்கள். நாம் அதிகம் கேட்ட ஒரு கதையாக இது இருந்தாலும் இதனுடைய ஆழமான கருத்தை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். செய்கின்ற செயலை ஏன் செய்கின்றோம்? எதற்கு செய்கிறோம்? இதனுடைய உண்மையான அர்த்தம் என்ன? என்பதை அறியாமலே பல வேளைகளில் நம்முடைய செயல்கள் இருந்து கொண்டிருக்கின்றது. இது வெறும் அன்றாட செயலுக்கு மட்டுமல்லாது கிறிஸ்தவர்களாகிய நமது ஜெப வாழ்விற்கும் பொருந்தும் என்பதைத் தான் இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு நமக்கு உணர்த்துகிறது.

கிறிஸ்தவர்களாகிய நம்முடைய ஜெபம் அர்த்தம் வாய்ந்ததாக இருக்கின்றதா? நமது ஜெபமும் வாழ்வும் ஒன்றித்து அமைகின்றதா? ஜெபத்தை பற்றிய எனது புரிதல் என்ன? ஏன் நான் ஜெபிக்க வேண்டும்? எப்படி ஜெபிக்க வேண்டும்? என்னும் பல கேள்விகளுக்கு விடையளித்து நம்மை சிந்திக்க வைக்கின்றது இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு.

1. இறைவனோடு பேசுவது

2. அவர் சொல் கேட்பது

3. அவரோடு உறவாடுவது

என ஜெபத்தை பல்வேறு வகைகளில் வரையறுக்கலாம்.

1. ஆராதனை

2. மன்னிப்பு

3. நன்றி

4. புகழ்ச்சி

5. மன்றாட்டு

என ஐந்து வகையான ஜெபங்களை கத்தோலிக்கத் திருஅவை நமக்கு கொடுத்திருந்தாலும்,

1. அமைதி

2. அழுகை

3. பாடுதல்

4. தியானம்

5. உற்று நோக்குதல்

6. ஜெப வாசிப்பு

என பல்வேறு வகையான ஜெபங்களை மனிதர்கள் தங்களுடைய சூழ்நிலைக்கும் மற்றும் அனுபவத்திற்கும் ஏற்றவாறு அமைத்துக் கொள்கின்றனர். இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசுவின் சீடர்கள் ஜெபிக்க கற்றுத்தர கேட்கிறார்கள். அவர்கள் ஜெபிக்க கற்றுக்கொடும் என கேட்பதற்கு மூன்று காரணங்கள் சொல்லப்படுகின்றன.

1. இயேசுவின் ஜெப வாழ்வு

இயேசுவோடு உடனிருந்து பயணித்த சீடர்கள் இயேசுவினுடைய ஜெப வாழ்வை பார்க்கிறார்கள். இயேசுவின் திருமுழுக்கு (லூக் 3:21), அவர் சோதிக்கப்படுதல் (லூக் 5:16), இரவு வேளை (லூக் 6:12), தனிமையான நேரம் (லூக் 9:18) மற்றும் மலைப்பகுதி (லூக் 9:28) என எல்லா நேரங்களிலும் அவர் ஜெபிப்பதை பார்க்கிறார்கள். குருவை பின்பற்றுகின்ற சீடர்களாக ஜெபத்தின் மகத்துவத்தையும் மற்றும் வல்லமையையும் உணர்ந்து, ஜெப வாழ்வில் நுழைய ஆசைப்படுகின்றனர். இயேசுவினுடைய சீடத்துவ வாழ்வை ஏற்று வாழும் நமது ஜெப வாழ்வு எப்படி இருக்கின்றது? இயேசு ஜெபித்தார், அவருடைய சீடர்களான நாம் ஜெபிக்கின்றோமா? சீடர்களை போல ஜெப வாழ்வில் நுழைய முயற்சி செய்கின்றோமா? சிந்திப்போம்.

2. இயேசுவின் உறவு

இயேசுவின் ஜெபம் தந்தைக்கும் அவருக்கும் உறவு பாலமாக இருந்ததை அவருடைய சீடர்கள் கண்டுணர்ந்தார்கள். இயேசு ஒவ்வொரு முறையும் ஜெபத்தில் தான் தன்னுடைய தந்தையை சந்திக்கின்றார், அவரிடம் பேசுகின்றார் மற்றும் உறவு கொள்கின்றார். இதேபோல சீடர்கள் இயேசுவுக்கும் தங்களுக்கும் ஜெபம் ஒரு உறவுப்பாலமாக இருக்கும் என்பதை நம்பினார்கள். எனவே தான் இயேசுவை எங்களுக்கும் ஜெபிக்க கற்று தாரும் என கேட்கிறார்கள். சீடர்களுக்கு மட்டுமல்லாது கிறிஸ்தவர்களாகிய நம் ஒவ்வொருவருக்கும் ஜெபம் ஒரு உறவுப்பாலம், நாம் இறைவனை சந்திப்பதற்கும், அவரோடு பேசி உறவாடுவதற்கும் ஜெபம் நமக்கு பாலமாக இருக்கின்றதை நாம் உணர்ந்திருக்கிறோமா? நாம் ஜெபம் செய்கின்ற பொழுதெல்லாம் இறைவனோடு பேசுகின்றோம் மற்றும் அவரோடு உறவாடுகின்றோம் என்பதை உணர்ந்து ஜெபிக்கின்றோமா? பல வேளைகளில் நமது ஜெபங்கள் வெறும் மன்றாட்டுகளாக மட்டும் தான் இருக்கின்றதே தவிர, ஜெபம் அதையும் தாண்டி இறைவனை புகழ்ந்து, ஆராதித்து மற்றும் அவரோடு உறவு கொள்வதற்கான ஒரு தளம் என்பதை மறந்து விடுகின்றோம். எனவே ஜெபம் என்னும் உறவு பாலத்தை நமது வாழ்வாக்க முயலுவோம்.

3. யோவான் தனது சீடர்களுக்கு ஜெபிக்க கற்றுக் கொடுத்தது
(நற்குணங்களை எடுத்து கொள்வோம்)

பொதுவாக தங்களோடு தங்கியிருக்கின்ற சீடர்களுக்கு குருக்கள் கற்று கொடுப்பார்கள். யூதமுறைப்படி ரபிக்களும் சீடர்களுக்கு கற்றுக் கொடுக்கும் பழக்கம் உண்டு. இன்றைய நற்செய்தியில் சீடர்கள் “ஆண்டவரே, யோவான் தம் சீடருக்கு இறைவனிடம் வேண்டக் கற்றுக் கொடுத்ததுபோல் எங்களுக்கும் கற்றுக்கொடும்” என கேட்கின்றார்கள். பொதுவாக மற்றவருடைய தவறுகளையும் மற்றும் குற்றங்களையும் சுட்டிக்காட்டி, அதைப் பற்றிப் பேசி கொண்டிருக்கின்ற வேளையில், இயேசுவினுடைய சீடர்கள் பிறரிடத்தில் விளங்கிய நற்குணத்தை கண்டுணர்ந்து (அதாவது யோவான் தன் சீடர்களுக்கு ஜெபிக்க கற்றுக் கொடுத்ததை அறிந்து) அதை தங்களது வாழ்வாக்குவதை பார்க்கின்றோம்.

    பிறருடைய தவறுகளை சுட்டிக்காட்டி, எள்ளி நகையாடி சிரித்து மகிழும் மனிதர் வாழும் உலகில், பிறரிடத்தில் விளங்கிய நற்குணங்களைக் கண்டு பொறாமைப்படுகின்ற சூழலில், நாம் எப்படி இருக்கின்றோம்? மற்றவர்களின் குறையை சுட்டிக்காட்டி வாழாமல், அவர்களின் நற்குணங்களை நமதாக்கி வாழ்வோம். இன்றைக்கு நாமும் இறைமகன் இயேசுவை போல் நமது வாழ்வில் ஜெபிக்கும் போது, இறை மற்றும் மனித உறவில் வளர்வோம். எதிர்மறையான எண்ணங்களை தவிர்த்து, நேர்மறையான எண்ணங்களில் வளர்வோம். இன்றைய முதல் வாசகத்தில் ஆபிரகாமின் விடாமுயற்சியோடு கூடிய செபத்தை போல, வாழ்வின் எத்தகைய சூழலிலும் விடாமுயற்சியோடு ஜெபவாழ்வில் இணைந்திருப்போம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

அன்புடன்:-

அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

                     

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ... (தமிழ்)

காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ...(ஆங்கிலம்)

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - ஆண்டவரின் விண்ணேற்ற பெருவிழா - ( ஆண்டு- C) -----29-05-2022 - ஞாயிற்றுக்கிழமை

 

முதல் வாசகம்: திருத்தூதர் பணி 1: 1-11

இரண்டாம் வாசகம்: எபிரேயர் 9: 24-28; 10: 19-23

நற்செய்தி:  லூக்கா 24: 46-53

இயேசுவின் விண்ணேற்றம் தந்த மகிழ்ச்சி

இயேசு உயிர்த்தெழுந்து நாற்பதாம் நாள் விண்ணேற்றமடைந்த பெருவிழாவை தான் இன்று கொண்டாடுகின்றோம். இன்றைய விழா கிறிஸ்தவர்களாகிய நம் அனைவரையும் உயிர்த்த ஆண்டவர் விண்ணேற்றத்திற்கு முன் விட்டு செல்லும் மகிழ்ச்சியை பெற்றுக் கொள்ளவும் மற்றும் அதற்காக அவரின் உடனிருப்பை உணரவும் அழைப்பு தருகிறது. ஒருவர் எப்போதுமே மன கஷ்டத்துடன் வாழ்ந்து வந்தார். ஒரு நேரத்தில் அவரால், மனக்கஷ்டத்தை தாங்க முடியவில்லை. அதனால் அவர் ஒரு ஜென் துறவியை நாடி, அதற்கான காரணத்தை அறிய வேண்டும் என்று முடிவெடுத்து, துறவியைப் பார்க்க புறப்பட்டார். துறவி ஒரு மரத்தின் அடியில் தியானம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரிடம் அருகில் சென்று "குருவே! எனக்கு எப்போதுமே மனம் கஷ்டமாக உள்ளது. அதை எப்படி போக்குவது?" என்று கேட்டார். அதற்கு குரு அவரிடம், "ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் எழும் போது நீ என்ன நினைப்பாய்?" என்று கேட்டார். அதற்கு வந்தவர், "இன்றும் மனம் கஷ்டமாக இருக்குமோ! என்று நினைத்து எழுவேன்" என்றார். அப்போது குரு "இது தான் தவறு. உன் மனம் கஷ்டமாக இருப்பதற்கு நீ தான் காரணம். காலையில் எழும் போது நான் சந்தோஷமாக இருக்கிறேன் என்று மனதில் நீயாகவே நினைத்தால், கண்டிப்பாக நீ சந்தோஷத்தை உணர்வாய். கஷ்டம் என்று நினைத்தால் கஷ்டத்தை தான் உணர்வாய்" என்று கூறினார். சீடர்களும் இயேசுவின் இறப்புக்கு பிறகு அவரது பிரிவை நினைத்து வருத்தமுற்றார்கள், ஏனெனில் அவர்கள் அவர் உடனிருப்பை உணரவில்லை. ஆனால் அவரின் விண்ணேற்றத்திற்கு பிறகு உடனிருப்பை உணர்ந்து பெருமகிழ்ச்சி கொண்டார்கள். இயேசு சீடர்களிடம் ஒவ்வொருமுறையும் தன்னுடைய இறப்பை பற்றி அறிவிக்கின்ற பொழுதெல்லாம் அவர்கள் அதன் பொருட்டு வருத்தப்பட்டார்கள். இயேசுவின் இறப்புக்கு பிறகும் கூட பயத்திலும், சோகத்திலும் மற்றும் துன்பத்திலும் மூழ்கி கிடந்தார்கள். அதே ஆண்டவர் உயிர்த்து அவர்களுக்கு காட்சி அளித்த பொழுது அவர்கள் மீண்டுமாக புதுப்பொலிவு பெற்று மகிழ்ச்சியுற்றார்கள். இயேசு நாற்பது நாட்கள் கழித்து மீண்டும் அவர்களை பிரியும் போது அதாவது விண்ணேற்றம் அடையும் போது அவர்கள் வருத்தம் அடையாமல், பெருமகிழ்ச்சியோடு எருசலேம் சென்றதாக (லூக்கா 24: 52) இன்றைய நற்செய்தி எடுத்துரைக்கிறது. அவர் பிரிவை கண்டு வருத்தமுற்ற சீடர்கள் பெருமகிழ்ச்சி கொள்வதன் காரணம் இயேசு தனது விண்ணேற்றத்திற்கு முன் "நான் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்ட யாவையும் அவர்களும் கடைப்பிடிக்கும்படி கற்பியுங்கள். இதோ! உலக முடிவுவரை எந்நாளும் நான் உங்களுடன் இருக்கிறேன்” (மத்தேயு 28:20) என்று கூறிய உடனிருப்பு வாக்குறுதி.

சாட்சிய வாழ்வு தரும் மகிழ்வு

இயேசுவினுடைய விண்ணேற்றம் இன்றைய நற்செய்தியாக தரப்பட்டிருக்கிறது, இது அவரின் மண்ணுலக பணியை நிறைவு செய்கிறது, அவர் விண்ணேற்றம் அடைவதற்கு முன்பு தன்னுடைய சீடர்களுக்கு எண்ணற்ற வாக்குறுதிகளையும் மற்றும் அழைப்புகளையும் கொடுத்திருந்தாலும், இறுதியாக இறையாசீரையும் மகிழ்ச்சியையும் வழங்குகிறார். விண்ணேற்றமடைந்த இறைமகன் இயேசு கிறிஸ்து நம் ஒவ்வொருவருக்கும் அதே மகிழ்ச்சியை வழங்குகிறார். அன்றைக்கு சீடர்கள் இயேசு தந்த மகிழ்ச்சியை பெற்றதற்கு காரணம் அவரின் அழைப்புக்கு செவி கொடுத்ததாகும். நற்செய்தி அறிவிப்பும் மற்றும் சாட்சிய வாழ்வும் என அவர் கொடுத்த அழைப்பை வாழ்வாக்க தயாராக இருந்தார்கள். இன்றைக்கு நாமும் இவற்றை நமது வாழ்வில் ஏற்றுக்கொள்ள தயாராக இருக்க வேண்டும். இன்றைய முதல் வாசகம் இயேசுவின் விண்ணேற்பு மக்களுக்கு உணர்த்தும் வல்லமையையும் செய்தியையும் எடுத்துரைக்கிறது. அதே நற்செய்தியை அகிலமெங்கும் பறைசாற்ற நமக்கும் அழைப்பு தருகிறது. இன்றைய இரண்டாம் வாசகத்தில் பவுலடிகளார் எபேசு நகர் மக்கள் கிறிஸ்துவை முழுமையாக அறிந்து கொள்ளவும், அவரை வாழ்விலே அனுபவித்து உணரவும் அவர்களுக்காக ஜெபிக்கிறார். இது சாட்சிய வாழ்வுக்கான அழைப்பாகும். இன்றைக்கு நாமும் நமது வாழ்க்கையில் இவ்விரண்டு செயல்பாடுகளையும், நமது இரு கண்களாக ஏற்று கிறிஸ்தவ வாழ்வில் பயணிக்க வேண்டும். "நமக்கோ விண்ணகமே தாய்நாடு; அங்கிருந்து தான் மீட்பராம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து வருவாரெனக் காத்திருக்கிறோம்". (பிலிப்பியர் 3:20) என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில் நம் தாய் வீடாம் விண்ணகம் செல்ல அடித்தளமாய் இருக்கும் இவற்றை ஏற்று மகிழ்வாக வாழ்வோம். சீடர்கள் இயேசுவின் உடனிருப்பு உணராத தருணங்களில் வருத்தமாக கவலையோடு இருந்தார்கள், அதேபோல தான் நமது வாழ்க்கையிலும் நம் இறைவன் என்றும் நம்மோடு இருக்கின்றார் என்பதை நமது வாழ்வில் உணராத பொழுது மகிழ்ச்சி நிலைத்திருக்காது. மகிழ்ச்சி என்பது நம்மிடம் தான் உள்ளது. நாம் அதை உணர்ந்து பிறரையும் மகிழ்ச்சியாக வைத்துக் கொள்ளவேண்டும் என்கிறார்கள். நம்மில் இம்மகிழ்ச்சியை உணர்வதற்கு சாட்சிய வாழ்வாம் கிறிஸ்தவத்தை வாழ்ந்து காட்ட வேண்டும். இவையனைத்திற்கும் மேலாக இயேசு விண்ணேற்றம் அடைவதற்கு முன்பாக தனது சீடர்களிடம் உங்களுக்காக துணையாளராம் தூய ஆவியை அனுப்புவேன் என்னும் வாக்குறுதியையும், இறையாசீரையும் தருகிறார். இதுவும் சீடர்களின் மகிழ்வுக்கு காரணமாக அமைகின்றது.

நம் வாழ்வும் மகிழ்வும்

இன்றைய உலகில் நாம் எல்லோரும் மகிழ்ச்சியை எதிர்பார்க்கின்றோம். வாழ்க்கை என்பது ஒரு முறை தான் அதை மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து விட வேண்டும் என என்னுகிறோம். எப்பொழுதும் மனதில் மகிழ்ச்சியோடும் புன்சிரிப்போடும் இருக்க பழக வேண்டும். நம்முடைய மகிழ்ச்சி நம் வீட்டினரையும் சுற்றத்தாரையும் மகிழ்ச்சியாக வைத்துக் கொள்ளும். மகிழ்ச்சி தான் நம்முடைய பலம். அதைத் தேடி நாம் அலைய வேண்டாம் அது நம்முள்ளே தான் இருக்கிறது. சந்தோஷமாக இருக்க நாம் எதையோ தேடுகிறோம். ஆனால் அது கிடைத்த பின்னரும் சந்தோஷமாக இருப்பதில்லை. பள்ளிக்குச் செல்லும் ஒரு சிறுவன், தான் கல்லூரிக்குச் சென்ற பின்னர் மேலும் சுதந்திரமாக இருப்பேன் அதனால் மகிழ்ச்சியடைவேன் என்று எண்ணிக் கொள்கின்றான். சந்தோஷமாக இருக்கின்றாயா என்று ஒரு கல்லூரி மாணவனைக் கேட்டால், வேலை கிடைத்த பின்னர் தான் மகிழ்ச்சியுடன் இருப்பேன் என்று கூறுகிறான். நல்ல வேலையில் அல்லது தொழிலில் இருக்கும் ஒருவரிடம் பேசினால், முற்றிலும் சரியான ஒரு வாழ்க்கைத் துணை கிடைத்த பின்னரே மகிழ்ச்சியடைவேன் என்று கூறுகிறான். அத்தகைய துணையுடன் இருப்பவரைக் கேட்டால், ஒரு குழந்தை வேண்டும், அப்போது மகிழ்வடைவேன் என்கிறான். குழந்தைகள் இருப்பவரை மகிழ்வுடன் இருக்கிறீர்களா என்று கேட்டால், அவர், அது எப்படி முடியும், குழந்தைகள் நன்றாக வளர வேண்டும், நல்ல கல்வி கற்க வேண்டும், அவர்கள் சுயமாக நிற்க வேண்டும், அப்போதுதான் சந்தோஷம் என்கிறார். தங்கள் பொறுப்புக்களையெல்லாம் நிறைவேற்றி, ஒய்வு பெற்று விட்டவர்களை மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறீர்களா என்று கேளுங்கள். அவர்கள் தங்கள் இளமைக் காலத்தினை எண்ணி ஏங்கிக் கொண்டிருப்பர். இது தான் இன்றைய சூழல், இருப்பதை விட்டு பறப்பதற்கு ஆசைப்படும் நிலை. இதைத்தான் இயேசு "வானத்துப் பறவைகளை நோக்குங்கள்; அவை விதைப்பதுமில்லை; அறுப்பதுமில்லை; களஞ்சியத்தில் சேர்த்து வைப்பதுமில்லை. உங்கள் விண்ணகத் தந்தை அவற்றுக்கும் உணவு அளிக்கிறார். அவற்றைவிட நீங்கள் மேலானவர்கள் அல்லவா!" என கவலையின்றி மகிழ்வாய் வாழ அழைக்கிறார் (மத்தேயு 6:26). வாழ்க்கையில் 80 சதவீதம் சந்தோஷம், 20 சதவீதம் துன்பம். ஆனால் நாம் அந்த 20 சதவீதத்தையே விடாமல் பிடித்துக் கொண்டு, அதை 200 சதவீதமாக்கி விடுகின்றோம் ! உலகில் அதிக ஆயுள் வாழ்ந்தவர்களில் ஒருவர் ஆலிஸ் ஹெர்ஸ். இவர் 108 வயது வரை வாழ்ந்தார். அவரிடம் ஒருமுறை, கடினமான வாழ்க்கைக்கு இடையே எப்படி மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்வது என்று கேள்வி கேட்கப்பட்டது. அதற்கு அவர், “நான் நல்லதையே தேடுகிறேன். நல்லதையே தேர்வு செய்கிறேன். இங்கு பல கெட்ட விஷயங்கள் இருந்தாலும், நான் நல்லதையே தேடி ஏற்றுக்கொள்வதால் எனது மகிழ்ச்சி நிலைக்கிறது.” என்றார். அவரது அனுபவம், நமக்கும் மகிழ்ச்சியின் வேரை நினைவுபடுத்துகிறது. இன்று அந்த நல்லவர் தான் இயேசு கிறிஸ்து, அவர் காட்டும் வழிகளும் வாழ்வும் தான் நல்லவைகள். உலகின் மாயைகளை நினையாமல் இயேசுவை நினைப்போம், அவர் தரும் நல்லவைகளை நமது வாழ்வில் உணர்வோம், மகிழ்வில் திளைப்போம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

அன்புடன்:-

அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

                     காணொளியில் காண/ஆடியோவில் கேட்க ...

புத்தம் புதிய காணிக்கைப் பாடல்

(கேட்டு மகிழுங்கள்)

https://youtu.be/NKp1EXTZLWw