🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 17-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- B)- 25-07-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

  🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக் காலம் 17-ஆம் வாரம்

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

ஞாயிற்றுக்கிழமை

நற்செய்தி:- யோவான் 6: 1-15

நம்பிக்கை தந்த பகிர்வு

பதினாறாம் நூற்றாண்டில், அன்னை மரியாள் குழந்தை இயேசுவை கரத்தில் ஏந்தி, எஜமானின் வீட்டிற்கு பால் எடுத்துச் செல்லும் வழியில், ஒர் குளத்தருகே இருந்த ஆலமரத்தின் கீழ் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டிருந்த, ஒரு இந்து சிறுவனுக்கு தோன்றி தனது மகனுக்காக பால் கேட்டார், சிறுவன் அத்தாயின் குழந்தைக்காக பாலை கொடுத்தான். பிறகு எஜமானின் வீட்டிற்கு வந்ததும், தனது தாமதத்திற்கு மன்னிப்பு கேட்டு, பால் குறைந்ததற்கான காரணத்தையும் கூறினான். பாலை இவன் திருடியிருப்பானோ, என கோபமுற்ற எஜமான் பால் பானையை பார்த்த போது பால் பொங்கி பெருகியது. ஒரு தாயின் குழந்தைக்கு சிறிது பாலை பகிர்ந்தளித்தது பலரும் பால் அருந்துகின்ற அளவில் பலுகிப் பெருகியது என்பது வேளாங்கண்ணி மாதாவின் காட்சி என்பது நம் ஒவ்வொருவருக்கும் நன்றாகவே தெரியும்.

அன்று ஒரு சிறுவனின் பகிர்வு எவ்வாறு பாலில் மட்டும் அல்லாது, அன்னையின் மீது உண்டான பக்தியிலும் பலுகிப் பெருகியதோ, அதே போல இன்றைய நற்செய்தியிலும் ஒரு சிறுவனின் பகிர்வு அப்பத்திலும் மற்றும் மீனிலும் மட்டுமல்லாது, இயேசு என்னும் மனிதரிடத்திலும் பலுகி உலகம் முழுவதும் கிறிஸ்தவமாக பெருகி இருப்பதைப் பார்க்கின்றோம். இவை அனைத்திற்கும் அடிப்படையாக இங்கு நாம் பார்ப்பது நம்பிக்கை. பகிர்வுக்கும் அது பலுகிப் பெருகுவதற்கும் அடிப்படையாக நம்பிக்கையே அமைகின்றது. இது வெறும் அன்னையின் காட்சியிலும், இயேசுவின் புதுமையிலும் மட்டுமல்லாது, நம்முடைய வாழ்க்கையிலும் நம்பிக்கை பல பகிர்வுகளை உண்டாக்கும் என அழைப்பு விடுக்கிறது இன்றைய நற்செய்தி வாசகம். இயேசுவின் இந்த பகிர்வு, அன்று இறைவன் பாலைவனத்தில் இஸ்ராயேல் மக்களுக்கு மன்னா உணவை பகிர்ந்ததையும், அவர் இறுதி இராவுணவின் போது சீடர்களுக்கு அப்பத்தைப் பிட்டு பகிர போவதையும் முன் அடையாளமாக வெளிப்படுத்துவதாக அமைகின்றது. இன்றைய நற்செய்தியில் மூன்று விதமான மனிதர்களையும், அவர்கள் வெளிப்படுத்தும் மூன்று விதமான நம்பிக்கையையும், அதன் காரணத்தையும் நாம் பார்க்கின்றோம்.

1. பிலிப்பின் நம்பிக்கை: (அவநம்பிக்கை)

2. அந்திரேயாவின் நம்பிக்கை: (சந்தேகம்)

3. இயேசுவின் நம்பிக்கை: (பகிர்வு)

1. பிலிப்பின் நம்பிக்கை: (அவநம்பிக்கை)

பெருந்திரளான மக்களுக்கு உணவளிக்க வேண்டும் என்று இயேசு விரும்பியபோது இவர்களுக்கு நாம் எங்கிருந்து அப்பம் வாங்கலாம்? என்று பிலிப்பிடம் இயேசு கேட்கின்றார். பிலிப்பு மறுமொழியாக "இருநூறு தெனாரியத்திற்கு அப்பம் வாங்கினாலும் ஆளுக்கு ஒரு சிறு துண்டும் கிடைக்காதே" என்று இயேசுவிடம் மறுமொழி கூறுவது அவருடைய அவநம்பிக்கையை நமக்கு சுட்டிக் காட்டுகிறது. பெத்சாய்தா ஊரைச் சார்ந்தவர் பிலிப்பு. இயேசு பெத்சாய்தாவிலும் தன்னுடைய புதுமைகளை செய்திருக்கின்றார், பிலிப்பு இயேசுவுடன் இருந்து எல்லா புதுமைகளையும் கண்டுணர்ந்த பின்பும் இயேசு மீது நம்பிக்கையற்று இருப்பதை இது நமக்கு காட்டுகிறது. இருநூறு தெனாரியம் என்று பிலிப்பு கூறுவது அவரது நம்பிக்கை பணம் மற்றும் பொருளின் மீது மட்டுமே உள்ளதே தவிர தன்னுடைய குருவான இயேசுவின் மீது இல்லை என்பதை நமக்கு காட்டுகிறது. பிலிப்பு காணக்கூடிய பணத்தையும் பொருளையும் மட்டுமே பார்த்தாரே தவிர காண இயலா இறையருளையும் இறைசக்தியையும் பார்க்கவில்லை. அதனால் தான் இயேசுவின் கேள்விக்கு அவர் நம்பிக்கையற்ற பதிலை தருகிறார். நம்பிக்கையற்ற தன்மை இறைவனையும் பார்க்காது, இறைவனுடைய அருளையும் பார்க்காது, பிலிப்பின் கண் முன்னே எண்ணற்ற நோயாளிகளை குணப்படுத்திய பிறகும், காற்றையும் கடலையும் கடிந்து கொண்டு சீடர்களின் அச்சத்தை நீக்கிய பிறகும், இயேசுவின் மீது நம்பிக்கையின்றி பதில் கூறுவது பிலிப்பின் அவநம்பிக்கையாகும்.

2. அந்திரேயாவின் நம்பிக்கை: (சந்தேகம்)

இயேசுவின் கேள்விக்கு சீமோன் பேதுருவின் சகோதரரான அந்திரேயா, இங்கே சிறுவன் ஒருவன் இருக்கிறான். அவனிடம் ஐந்து வாற்கோதுமை அப்பங்களும், இரண்டு மீன்களும் உள்ளன. ஆனால் இத்தனை பேருக்கு இவை எப்படிப் போதும்? என கூறுவது அவருடைய சந்தேகம் நிறைந்த நம்பிக்கையை காட்டுகிறது. அந்திரேயா இயேசுவின் மனநிலையை புரிந்து கொள்கின்றார். அதனால் தான் மக்கள் கூட்டத்தில் ஏதாவது இருக்கின்றதா என்பதை தேடி, ஒரே ஒரு சிறுவனிடம் மட்டுமே இருக்கின்றது என்பதை கண்டறிந்து இயேசுவிடம் கூறுகின்றார். அதே வேளையில் இயேசுவை முழுமையாக நம்பாத ஒரு நிலையைப் பார்க்கின்றோம். சந்தேக அல்லது கேள்வி கேட்கும் இத்தகைய நம்பிக்கை நாளடைவில் இறைநம்பிக்கையாக மாறுவதற்கும் வாய்ப்பு உண்டு. இத்தகைய நம்பிக்கை உடையோர் தங்களிடம் இருக்கின்ற சிறு ரொட்டி துண்டையும் இறைவன் முன் முழுமையாக காணிக்கையாகுபவர்களாக இருப்பார்கள்.

3. இயேசுவின் நம்பிக்கை: (பகிர்வு)

இயேசு தன் சீடர்களை சோதிப்பதற்காகவே இக்கேள்வியைக் கேட்டிருந்தாலும், இங்கு தன் தந்தையாகிய கடவுளின் மீது அவர் கொண்டிருக்கும் இறைநம்பிக்கை வெளிகாட்டப்படுகிறது. இயேசுவின் நம்பிக்கை பொருளையும், பணத்தையும் பார்க்கவில்லை. யாரிடம்? எது இருக்கிறது? என்று கண்டுபிடித்து அது சாத்தியமா? என்று கேள்வி கேட்கவில்லை. மாறாக இயேசுவின் நம்பிக்கை பகிர்வை உண்டாக்கியது. இயேசு "அனைவரையும் அமரச் செய்யுங்கள்" என்றார், கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தினார், யாவருக்கும் பகிர்ந்தளித்தார். இயேசுவின் இறைநம்பிக்கை கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தி, இருந்தவற்றை பலுகிப் பெருகச் செய்து, அனைவருக்கும் பகிர்ந்தளிக்கச் செய்தது. அப்பம் கொஞ்சம் இருக்கிறதா? நிறைய இருக்கிறதா? எத்தனை பேர் இருக்கிறார்கள்? என்றெல்லாம் இயேசு பார்க்கவில்லை. அவர் இறைவனில் நம்பிக்கை கொண்டார், அற்புதம் செய்தார், பலுகிப் பெருகியது அப்பமும் - மீனும் மட்டுமல்ல மாறாக இயேசுவும் மக்களின் உள்ளத்தில் பலுகிப் பெருகினார்.

நம்பிக்கை தந்த பகிர்வு:

இயேசு தந்தையாகிய கடவுள் மீது கொண்ட நம்பிக்கை ஐந்து அப்பங்களையும், இரண்டு மீன்களையும் ஐயாயிரம் பேருக்கு பகிர்ந்தளிக்க செய்தது. இயேசுவின் இத்தகைய பகிர்வால் வயிறார உண்ட மக்கள் மற்றும் இத்தகைய அற்புதத்தை கண்ட மக்கள் அவரில் நம்பிக்கை கொண்டு தாங்கள் சென்ற இடமெல்லாம் இயேசுவை பிறருக்கு பகிர்ந்தளித்தனர். இதையே தான் சீடர்கள் இயேசுவில் நம்பிக்கை வைத்து "படைப்பிற்கெல்லாம் நற்செய்தியைப் பறைசாற்றுங்கள்" என்னும் இயேசுவின் வார்த்தையை ஏற்று உலகெங்கும் இயேசுவை பகிர்ந்து கொண்டனர். திருஅவையின் அனைத்து புனிதர்கள், மறைசாட்சிகள், ஆயர்கள், குருக்கள், கன்னியர்கள் மற்றும் பொதுநிலையினர் என அனைவரும், கிறிஸ்துவின் மீது கொண்ட நம்பிக்கையை பிறரோடு பகிர்ந்து, கிறிஸ்தவர்களாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆக நம்பிக்கை இயேசுவை பலுகிப் பெருகி பகிர செய்து கொண்டிருக்கின்றது.

இன்று நம்முடைய வாழ்க்கையிலும் நம்பிக்கை தான் பகிர்வை ஏற்படுத்தக் கூடியதாக இருக்கின்றது. பகிரப்பட வேண்டியது வெறும் உணவு மட்டுமல்ல, நம்மிடையே பகிர்வதற்கு நிறைய உண்டு, அவை நம்பிக்கை கொள்கின்ற போது தான் உருவாகும். கணவர், மனைவி, பிள்ளைகள், பெற்றோர்கள், உடன் பிறந்தவர்கள், நண்பர்கள் மற்றும் உற்றார் உறவினர்கள் மீது நம்பிக்கை கொள்ளுகின்ற போது தான், நாம் அவர்களுக்கு நம்முடைய அன்பை, மகிழ்வை, இரக்கத்தை மற்றும் உறவை பகிர முடியும். இறைவன் மீது நாம் கொள்ளுகின்ற முழுமையான நம்பிக்கை தான் நம்முடைய வாழ்க்கையை அவரிடம் பகிர வைக்கும். பகிர்வுக்கு அடிப்படையாக நமது தன்னம்பிக்கையும், பிறர் நம்பிக்கையும் மற்றும் இறை நம்பிக்கையும் திகழ்கிறது. ஆக, இந்த முப்பரிமாண நம்பிக்கையில் நாளும் வளர்வோம். அதன் வெளிப்பாடாக பிறரோடு பகிர்ந்து வாழ்வோம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

- அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 16-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- B)- 18-07-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

  🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக் காலம் 16-ஆம் வாரம்

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

ஞாயிற்றுக்கிழமை

நற்செய்தி:- மாற்கு. 6: 30- 34

ஓய்வு: ஒர் அடையாளம்

"உழைப்பின்றி ஓய்வு எடுப்பது தவறு, ஓய்வின்றி உழைப்பதும் தவறு"

என்னும் சொல்லாடலுக்கு ஏற்ப நம் வாழ்வில் ஓய்வின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துரைக்கின்றார் இறைமகன் இயேசு கிறிஸ்து. மிகப் பலரும் கிடைக்க வேண்டும் என விரும்புகிற, கிடைத்த பின் இனி என்ன செய்வது என்று அலுத்துக் கொள்கிற ஒன்று இருக்கிறது. ஏதோ வேதாந்தமாகப் பேசுவது போல் இருக்கிறதா? வேறொன்றுமில்லை, அது தான் ஓய்வு! ஓய்வு என்பது, தொடர்ச்சியான செயலில் இருந்து சிறிது நேரம் அல்லது சில காலம் விடுபடுவது. மாற்றுச் செயலில் ஈடுபடுவதும் ஓய்வு தான். மனதுக்கும், உடலுக்கும் ஓய்வு தேவைப்படுகிறது. ஓய்வு புத்துணர்ச்சி அளிக்கிறது. மேலும் ஒய்விற்குப்பின் செய்யும் செயல்கள் அதிக பலனை அளிக்கிறது. அன்றாட வேலைகளிலிருந்து சிறு பொழுது ஓய்வை உடலும் உள்ளமும் நாடுவது இயல்பு. அலுவலகத்தில் அல்லது தொழிலகத்தில் பல ஆண்டுகள் வேலை செய்த பின், சட்டப்படியே விடைகொடுத்து அனுப்பப்படுகிற பணி ஓய்வு வேறு வகை. சொந்தத் தொழில் மேற்கொள்வோரும் கூட, நெடுங்கால ஈடுபாட்டைத் தொடர்ந்து வயது முதிர்ந்த காலத்தில், பொறுப்புகளை வாரிசுகளிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு ஓய்வாய் இருக்கத் திட்டமிடுகிறார்கள்.

பழைய ஏற்பாட்டில் ஓய்வு:

"கடவுள் அருளிய வார்த்தைகள் இவையே: ஓய்வு நாளைத் தூயதாகக் கடைப்பிடிப்பதில் கருத்தாயிரு. ஆறு நாள்கள் நீ உழைத்து உன் அனைத்து வேலையையும் செய்வாய். ஏழாம் நாளோ உன் கடவுளாகிய ஆண்டவருக்கான ஓய்வு நாள். எனவே அன்று நீயும் உன் மகனும் மகளும் உன் அடிமையும் அடிமைப்பெண்ணும் உன் கால்நடைகளும் உன் நகர்களுக்குள் இருக்கும் அன்னியனும் யாதொரு வேலையும் செய்ய வேண்டாம். ஏனெனில், ஆண்டவர் ஆறு நாள்களில் விண்ணுலகையும், மண்ணுலகையும், கடலையும், அவற்றிலுள்ள அனைத்தையும் படைத்து ஏழாம் நாளில் ஓய்ந்திருந்தார். இவ்வாறு ஆண்டவர் ஓய்வு நாளுக்கு ஆசிவழங்கி அதனைப் புனிதப்படுத்தினார்". (விடுதலைப்பயணம் 20/1, 8-11) கடவுள் ஆறு நாட்கள் உலகை படைத்து ஏழாம் நாள் ஒய்வெடுத்தார். ஓய்வு நாளைப் பற்றி மோசே இவ்வளவுத் தெளிவாகக் கூறியுள்ள இந்தக் கட்டளையை மீறும் பலரை பார்த்து கோபமுற்றனர், பரிசேயர்கள். ஒய்வு நாள் என்றால் என்ன? அன்று செய்யகூடிய, செய்யக்கூடாத வேலைகள் எவை... என்று மக்களுக்கு பல விளக்கங்கள் தந்தனர். நாளடைவில், இந்த விளக்கங்களே சட்டதிட்டங்களாக மாறின. ஒய்வு நாளில் என்ன செய்யலாம், என்ன செய்யக்கூடாதென்பதை விளக்க, இவர்கள் தந்த எடுத்துக்காட்டுக்கள், பெரியதொரு பட்டியலாக நீண்டன. ஒய்வு நாளில் சமைக்கக் கூடாது, பொருள்களைச் சேகரிக்கக் கூடாது, எதையாவது கைதவறி கீழே போட்டு விட்டால், குனிந்து எடுக்கக் கூடாது, பயணம் செய்யக் கூடாது, பாரம் சுமக்கக் கூடாது... இப்படி ‘கூடாது’ என்ற இந்தப் பட்டியல் நீளமானது. ஒய்வு நாள் குறித்த விளக்கங்களில், பரிசேயர், சதுசேயர், மறைநூல் வல்லுநர் இவர்களுக்கிடையே பற்பல சர்ச்சைகள் எழுந்தன. எடுத்துக்காட்டாக, ஒய்வு நாளில் எவ்வளவு பாரம் சுமக்கலாம் என்ற கேள்விக்கு, காரசாரமான விவாதங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இறுதியில், ஒரு முடிவு எடுக்கப்பட்டது: காய்ந்து போன அத்திப் பழம் ஒன்று, எவ்வளவு எடையோ, அதுவே ஓய்வு நாளில் சுமக்க அனுமதிக்கப்படும் எடை. அதற்கு மேல் பாரமான எதையும் எடுக்கவோ, சுமக்கவோ கூடாது என்பதே அந்த முடிவு. இதே போல், எவ்வளவு தூரம் நடக்கலாம், எவ்வளவு உண்ணலாம், குடிக்கலாம்.... என்று மிகவும் நுணுக்கமான விதிமுறைகள் பல விதிக்கப்பட்டன. மோசே வழியாக இறைவன் கொடுத்த ஒய்வு நாள் பற்றிய கட்டளையைச் சுற்றி, அடுக்கி வைக்கப்பட்ட இந்த விளக்கங்கள், அந்த அடிப்படை கட்டளையையே மறைத்து விட்டன.

புதிய ஏற்பாட்டில் ஓய்வு:

பரிசேயர்கள் மற்றும் சதுசேயர்களின் சுயநலத்தால் இறைவன் காட்டிய ஆய்வின் முக்கியத்துவம் மறைக்கப்பட்டது ஆனால் புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசு காட்டுகின்ற ஓய்வு இறைவனின் இன்னும் தலையை முழுமை பெறச் செய்கின்றன. அதன் எடுத்துக்காட்டுதான் இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் இருவர் இருவராக தன்னுடைய சீடர்களை பணிக்காக அனுப்பிய இயேசு அவர்கள் மீண்டும் வருகின்ற பொழுது அவர்களுடைய நிலை அறிந்து அவர்களை ஓய்வெடுக்க அனுப்புகின்றார். “நீங்கள் பாலைநிலத்திலுள்ள தனிமையான ஓர் இடத்திற்குச் சென்று சற்று ஓய்வெடுங்கள்” (மாற்கு 6:31). என்னும் வார்த்தைகளில் இயேசு ஓய்வின் மூன்று அடையாளங்களை வெளிப்படுத்துகிறார்.

1. அன்பின் அடையாளம்

2. இரக்கத்தின் அடையாளம்

3. உறவின் அடையாளம்

1. அன்பின் அடையாளம்

நம்மோடு உடனிருக்கும் ஒருவரது கடின உழைப்பை உணர்ந்து அவரை ஓய்வெடுக்க அனுப்புவது என்பது நாம் அவர் மீது கொண்டிருக்கின்ற அன்பை வெளிப்படுத்துகிறது. இறைமகன் இயேசு கிறிஸ்து தனது சீடர்கள் ஓய்வின்றி பணி செய்து இருக்கின்றார்கள், அவர்களுக்கு ஓய்வு தேவை என்று உணர்ந்து "ஓய்வெடுங்கள்” (மாற்கு 6:31). என கூறுவது அவர் தனது சீடர்கள் மீது கொண்டிருக்கின்றன அன்பை வெளிப்படுத்துகின்றது.

2. இரக்கத்தின் அடையாளம்

“ஏனெனில் பலர் வருவதும் போவதுமாய் இருந்ததால், உண்பதற்குக்கூட அவர்களுக்கு நேரம் கிடைக்கவில்லை" (மாற்கு 6:31) என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில், இயேசு சீடர்களின் நிலையை நன்கு அறிந்து, அவர்கள் மீது இரக்கம் கொண்டு அவர்களை ஓய்வெடுக்க அனுப்புகின்றார். இயேசு இரக்கம் உடையவராக இருக்கின்றார் அதனால் தான் பாலைவனத்திற்கு வந்த மக்கள் மீது இவர்கள் "ஆயனில்லா ஆடுகளாக இருக்கிறார்கள்" என்று பரிவு கொள்கின்றார். "பலியை அல்ல, இரக்கத்தையே விரும்புகிறேன்" (மத்தேயு 9:13). நமது வீடுகளில் அயராது உழைத்துக் கொண்டிருக்கின்றவர்கள் மீது நாம் இரக்கம் கொண்டால் நம் மனம் அவர்களை ஓய்வெடுக்க கூறும்.

3. உறவின் அடையாளம்

"இனி நான் உங்களைப் பணியாளர் என்று சொல்ல மாட்டேன். ஏனெனில் தம் தலைவர் செய்வது இன்னது என்று பணியாளருக்குத் தெரியாது. உங்களை நான் நண்பர்கள் என்றேன்; ஏனெனில் என் தந்தையிடமிருந்து நான் கேட்டவை அனைத்தையும் உங்களுக்கு அறிவித்தேன்". (யோவான் 15:15) என தன் சீடர்களை நண்பர்கள் என்று அழைத்த இயேசு, அவர்கள் தன்னோடு உறவு கொண்டிருக்கின்றார்கள். என் உறவு என்பதை, அவர்கள் சோர்வுற்று இருந்த பொழுது அவர்களை ஓய்வெடுக்க அனுப்புவதன் மூலம் உணரலாம். பொதுவாக நம் உறவுகள் மீது தான் நமக்கு அதிகம் அன்பு இருக்கும், அவர்கள் சோர்வுற்று இருக்கின்ற பொழுது தான் அவளை நாம் ஓய்வெடுக்க அனுப்புவோம். ஆக இயேசு தன் சீடர்களை ஓய்வெடுக்க அனுப்புவது, அவரை தன் உறவாக பாவித்துள்ளார் என்பதன் அர்த்தம். நாமும் பிறர் மீது இரக்கம் கொண்டு அவர்களை ஓய்வெடுக்க அனுப்புகின்ற பொழுது, அவர்களை நாம் அன்பு செய்வது மட்டுமல்லாது, அவர்களை நம் உறவாக ஏற்றுக் கொள்கின்றோம் என்பதன் அடையாளம் ஆகும்.

நாம் அனைவரும் நன்கு அறிந்த கதை இது. துறவிகள் மடம் ஒன்றில், அனைவரும் பூஜைக்கு அமர்ந்தனர். அந்த மடத்திற்கு புதிதாக வந்து சேர்ந்த ஒரு பூனை, பூஜை நேரத்தில் அங்குமிங்கும் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. எனவே, பூஜை நேரத்தில், அந்தப் பூனையை, ஒரு தூணில் கட்டிவைக்கச் சொன்னார், பெரிய குரு. இப்படி சில நாட்கள் பூனை கட்டப்பட்டது, பூஜை நடந்தது. ஒரு மாதம் கழித்து, பூஜை ஆரம்பிக்கப் போகும் நேரத்தில், பூனையைக் காணவில்லை. சீடர்கள், மடம் எங்கும் தேடி, பூனையைக் கண்டு பிடித்து, கொண்டு வந்து, தூணில் கட்டிவைத்துவிட்டு, பூஜையை ஆரம்பித்தனர். பூனை இல்லாமல் பூஜை இல்லை என்ற சூழல் உருவாக ஆரம்பித்தது.

சில ஆண்டுகள் கழித்து, அந்தப் பூனை இறந்தது. கதை இதோடு முடிந்திருந்தால், நன்றாக இருந்திருக்கும். ஆனால், இல்லை. இறந்தப் பூனையைப் போல் இன்னொரு பூனையை வாங்கி வர, அல்லது, தேடிக் கண்டுபிடிக்க, சீடர்கள் புறப்பட்டுச் சென்றனர். புதுப் பூனை, இறந்த பூனையைப் போலவே வெள்ளையாக இருக்க வேண்டும், அதன் கழுத்தில் ஒரு கருப்பு வட்டம் இருக்க வேண்டும் என்ற நுணுக்கங்களை மனதில் கொண்டு இந்தத் தேடல் வேட்டை நடந்தது. தீவிர முயற்சிகள் எடுத்து, பூனையைக் கண்டுபிடித்தனர் சீடர்கள். அதை மடத்திற்குக் கொண்டுவந்து, முந்தையப் பூனை கட்டப்பட்ட அதே தூணில் கட்டி, பின்னர் பூஜைக்கு அமர்ந்தனர்.

பூஜைக்குத் தடையாக இருந்ததால் கட்டப்பட்ட பூனை, பூஜைக்கு முக்கியமாகத் தேவைப்பட்டது. பூனை இல்லாமல் பூஜை இல்லை என்ற சூழ்நிலை உருவானது. பூனையா? பூஜையா? என்ற விவாதம் எழுந்தால், பூஜையைவிட, பூனை முக்கியம் என்ற முடிவு எடுக்கப்படும். பூஜைகளை மறக்கச் செய்யும் அளவு, பூனைகளைத் தொழுவது ஆபத்து. பூனையை மறந்து விட்டு, பூஜையில் கவனம் செலுத்துங்கள் என்று இயேசு வலியுறுத்திக் கூறுகின்றார்; தான் சொன்னதைச் இன்றைய நற்செய்தியில் செயலிலும் காட்டினார். நாமும் நமது வாழ்வில் பூஜையை போல இருக்கும் ஓய்வு நேரத்தில் பூனையாக தொலைக்காட்சியை பார்ப்பதும், கையில் இருக்கின்ற அலைபேசியை பயன்படுத்தி, அதில் சோஷியல் நெட்வொர்க்கை பயன்படுத்துவதும் வாடிக்கையாக மாறிவிட்டது. ஓய்வெடுக்க வேண்டிய இரவு நேரங்களில் அலைபேசியின் பயன்பாட்டால் தூக்கத்தையும் ஓய்வையும் மறந்து, நம் உடல் நலத்தை நாமே சீர் குலைய செய்கின்றோம்.

கடவுள் தந்த ஒய்வு , மனிதருக்கு நலம் தரும் வழிகளைச் சொல்லித்தர ஏற்படுத்தப்பட்டது. எப்போதும் வேலை, வேலை என்று அலைய வேண்டாம். அதனால், உடல் நலம், மன நலம், குடும்ப நலம் எல்லாம் கெடும். வேலை, சம்பாதிக்கும் பணம் இவற்றைவிட இன்னும் மேலான விழுமியங்கள் வாழ்க்கையில் உள்ளன. இந்த மேலானவற்றைத் தேடி கண்டுபிடிக்க, வேலையை விட்டு வெளியே வாருங்கள்... ஓய்வேடுங்கள்... இறைவனை, பிறரை, குடும்பத்தை நினைத்துப் பார்க்க ஒய்வு தேவை.

“மனிதர்கள் வயதாகிவிடுவதால் விளையாடுவதை நிறுத்திக்கொள்வதில்லை. அவர்கள் விளையாடுவதை நிறுத்திக்கொள்வதால் தான் வயதாகிறது,” என்றார் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டு அமெரிக்கக் கவிஞர் ஒலிவர் வெண்டல் ஹோம்ஸ். விளையாட்டு என்று அவர் சொன்னது விளையாட்டு மட்டுமாகாது, மனித மனதிற்கு விளையாட்டு தரும் ஒய்வும் புத்துணர்ச்சியும் தான். எனவே இயேசு காட்டும் உண்மையான ஓய்வின் மகத்துவத்தை உணர்ந்து நாமும் சரியான ஓய்வை நமக்கு கொடுப்போம். நமது குடும்பங்களில் இருக்கின்ற கணவர், மனைவி, பெற்றோர் மற்றும் உறவினர்கள் நிலை அறிந்து அவர்களையும், இயேசுவைப் போல ஓய்வெடுக்க அழைப்பு கொடுப்போம். அதில் தான் நமது உண்மையான அன்பும், இரக்கமும் மற்றும் உறவும் வெளிப்படும். இந்த அடையாளத்தை பின்பற்றி, இதை கொடுக்கும் அன்பையும், இரக்கத்தையும் மற்றும் உறவையும் கொடையாக நமது வாழ்க்கையில் பெறுவோம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

- அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 15-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- B)- 11-07-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

  🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக் காலம் 15-ஆம் வாரம்

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

ஞாயிற்றுக்கிழமை

நற்செய்தி:- மாற்கு. 6: 7- 13

இருவர் இருவராக....
(தனிமைக்கு துணை)

"அது ஒரு வெள்ளிக்கிழமை, வாழ்க்கையை
வெறுத்தவன் போல் இருந்தேன்.
யாருமே எனக்கில்லை
என்று நினைத்தேன்,
தனிமையில் இருந்தேன்,
செய்வது அறியாது தவித்தேன். தொலைபேசியில்
அம்மாவிடம் பேசினேன்,
மனதில் அமைதி கிடைத்தது. நண்பனை சந்தித்தேன்,
என்னில் மகிழ்ச்சி கிடைத்தது.
அடுத்த நாள் வீட்டிற்கு சென்று,
மனைவி மற்றும் பிள்ளைகளை பார்த்தேன்.
என் வாழ்வே மீண்டும் கிடைத்தது."

இன்று, நம்முடைய கண்ணோட்டத்தில் மிகப் பெரிய அளவில் வாழ்வில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தக் கூடியது தனிமை உணர்வு. உண்மையாகவே நாம் தனியாக இருக்கும் பொழுது என்ன நினைக்கின்றோமோ, என்ன செய்கின்றோமோ, என்ன சிந்திக்கின்றோமோ அது தான் நாம் என்று சொல்லலாம். தனிமையை நாம் சரியாக பயன்படுத்த வேண்டும் இல்லையென்றால் தனிமை நம்மை பயன்படுத்தி விடும். நம்மிடம் மறைந்திருக்கக் கூடிய உணர்வுகள் எல்லாமே நாம் தனியாக இருக்கும் பொழுது தான் வெளி வரும். தனிமை என்பது புறக்கணிக்கப்பட்ட நிலை, அதனால் ஏற்படும் ஒரு உணர்ச்சி. அது ஆபத்தானது. அது நமது சுய மதிப்பீட்டை குறைத்து விடும். புறக்கணிக்கப்படும் போது ஏற்படும் உணர்ச்சியும், உடலின் வலிகளும் நமது மூளையின் ஒரே பகுதியில் இருந்து தோன்றுவதாக நரம்பியல் நிபுணர்கள் கண்டுபிடித்து உள்ளனர். அதனால் தான் நாம் தனிமையை அத்தனை வலியாய் உணர்கிறோம். நமக்கு யாருமில்லை என்ற எண்ணம் அத்தனை வலி நிறைந்ததாய் நமக்குள் இறங்குகிறது. தனிமை என்பது ஒரு உணர்ச்சி. ஒரு கோபத்தை போல, ஒரு மகிழ்ச்சியை போல, ஒரு துக்கத்தை போல அதுவும் ஒரு உணர்ச்சி அவ்வளவே. நமது சந்தர்ப்ப சூழ்நிலைகள் மாறும்போது, நம்மை நோக்கி ஆறுதலாய் ஒரு கரம் நீளும் போது, நம்மை ஒருவர் முழுமையாக புரிந்து கொள்ளும்போது, நமக்கான கவனத்தை ஒருவர் கொடுக்கும் போது நீரில் கரையும் பனிக்கட்டி போல தனிமை கரைந்து விடும். ஆம், நம் வாழ்க்கையின் தனிமை உணர்வுக்கு துணை வேண்டும் என்று அழைப்பு விடுக்கின்றது இன்றைய இறைவார்த்தை பகுதி.

இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் இயேசு சீடர்களை இருவர் இருவராக அனுப்புகிறார் (மாற்கு. 6:7). இயேசு தனது சீடர்களை தனித்தனியாக அனுப்பவில்லை மாறாக இருவர் இருவராக அனுப்புகிறார். "ஆண்டவராகிய கடவுள், மனிதன் தனிமையாக இருப்பது நல்லதன்று; அவனுக்குத் தகுந்த துணையை உருவாக்குவேன் என்றார்" (தொடக்க நூல். 2:18) என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில் இறைமகன் இயேசு கிறிஸ்து தன்னுடைய பணியை செய்த போது தனது சீடர்களோடும், அவர்கள் பணி வாழ்வை துவங்குகின்ற போது இருவர் இருவராக அனுப்புவதும், நம்மையும் நமது வாழ்வில் தனிமை உணர்வில் வாழாது துணை கொண்டு வாழ அழைப்பு விடுக்கிறது‌. மேலும் இயேசு தனது சீடர்களை இருவர் இருவராக அனுப்புவது அதிலிருக்கும் எண்ணற்ற நன்மைகளை காட்டுகின்றது.

1. பாதுகாப்பு:

தனிமையில் இருப்பதை காட்டிலும் இருவர் இருவராக இருப்பது மிகுந்த பாதுகாப்பை தரும். தன் சீடர்களின் பாதுகாப்பை உறுதி செய்யும் விதமாக இயேசு இருவர் இருவராக அவர்களை பணி வாழ்விற்காக அனுப்புகிறார்.

2. பயிற்சி:

இயேசுவுக்கும் சீடருக்கும் உண்டான உறவில் மூன்று நிலைகள் இடம் பெறுவதைப் பார்க்கின்றோம்.

1. அழைத்தல்

2. அனுப்புதல்

3. ஆற்றுப்படுத்துதல்

இயேசு தன் சீடர்களை அழைத்து இருவர் இருவராக அனுப்புதல் என்பது பயிற்சியின் அடையாளமாக இருக்கிறது. அழைத்த தன் சீடர்களை எப்போதும் தன்னோடு இருக்க அவர் விடவில்லை. மாறாக அவர்களுக்கு பயிற்சி அளித்து அவர்களை அனுப்புகிறார் மற்றும் அவர்களை ஆற்றுப்படுத்துகிறார்.

3. அனுபவம்:

அனுப்ப-படுதல் இங்கு அனுபவ-படுதல் ஆகும். இயேசுவின் பணியை தொடர சீடர்களுக்கு அனுபவத்திற்கான வாய்ப்பு தரப்படுகிறது. இது ஒரு களப்பயிற்சி, இயேசுவுடன் இருந்து இயேசுவின் போதனைகளை கேட்டு வளர்ந்த சீடர்கள், அதை பிறரோடு பகிர்ந்து கொள்ளும் அனுபவத்தைப் பெறுகிறார்கள்.

4. ஒற்றுமை:

சீடர்கள் இருவர் இருவராக அனுப்புவது ஒற்றுமையையும் நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது. தனிமையில், தன்னந்தனியாக அல்லாது பிறரோடு பணிக்கு செல்வது உறவை வளர்த்தெடுக்கிறது மற்றும் அவர்களோடு இருக்கும் ஒற்றுமையையும் நமக்கு காட்டுகிறது.

5. சாட்சி:

"ஒருவனது எந்தக் குற்றத்தையும் எந்தப் பழி பாவச் செயலையும் உறுதி செய்ய, ஒரே சாட்சியின் வாக்குமூலம் போதாது. இரண்டு அல்லது மூன்று சாட்சிகளின் வாக்கு மூலத்தாலே அது உறுதி செய்யப்பட வேண்டும்" (இணைச்சட்டம் 19:15). என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில், யூத கலாச்சாரத்தின் படி இருவர் என்பது உண்மையை நிருபிக்கும் சாட்சியாகவும் அமைகின்றது.

6. எளிமை:

எந்த ஒரு வேலையையும் ஒருவர் தனியாக செய்வதற்கும், பிறரோடு இணைந்து செய்வதற்கும் நிறைய வித்தியாசங்கள் உண்டு. தனியாக செய்யும் பொழுது வேலையின் பளு அதிகமாக இருக்கும். மற்றவரோடு இணைந்திருக்கின்ற பொழுது அந்த வேலை நமக்கு மிகவும் எளிமையாக இருக்கும். இறைப்பணியையும் பிறருடன் இணைந்து செய்வது வேலைப்பளுவையும், தனிமை உணர்வையும் நீக்கும் என்பதை இறைமைந்தன் இயேசு உணர்ந்திருக்கிறார். எனவே தான் தன்னுடைய சீடர்களை இயேசு இருவர் இருவராக அனுப்புகிறார்.

இவையனைத்தும் இயேசு தன்னுடைய சீடர்களை இருவர் இருவராக அனுப்புவதன் கனிகளாகும். அது மட்டுமல்லாது, அவர்கள் தனிமையுணர்வில் சிக்காமல் இருப்பதற்கான வழிகளாகும். தனிமையில் மற்றும் தனிமை உணர்வில் இருக்கும் பலருக்கு துணை மிகப்பெரிய மருந்தாக கருதப்படுகிறது. இன்று நாம் வாழுகின்ற சமுதாயத்திலே பலர் தனிமையுணர்வில் முழ்கி இருக்கிறார்கள், இவர்கள் இறைத்துணையையும் மற்றும் இறைவன் கொடுத்த மனித துணையையும் மறந்து போய் இருக்கின்றார்கள். வாழ்வில் வரும் சிறு சிறு கஷ்டங்களை எண்ணி இவர்கள் தங்களைத் தனிமைப்படுத்திக் கொண்டு தனிமையுணர்வில் மூழ்கி இருக்கிறார்கள். நம் அணைவருக்கும் இறைவன் என்னும் ஒரு துணை உண்டு, அது போலவே, இறைவன் கொடுத்த மனைவி, கணவன், பிள்ளைகள், தாய், தந்தை, சகோதர சகோதரிகள் மற்றும் நண்பர்கள் என்னும் துணையும் உண்டு, இவர்களை நம் வாழ்வில் உணர வேண்டும் மற்றும் அவர்களோடு வாழ வேண்டும். அப்போது, தனிமை என்னும் பேய் நம்மை விட்டு விலகும். இறைவழியில் நாம் நடப்போம். இறைவன் நம்மை ஆசீர்வதிப்பார்.

- அருட்பணி. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 13-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- B)- 27-06-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக் காலம் 13-ஆம் வாரம்

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

ஞாயிற்றுக்கிழமை

நற்செய்தி:- மாற்கு. 5:21- 43

தன்னிலையிலிருந்து
இயேசுவின் நிலைக்கு செல்ல....

உலகம் ஆரம்பித்த தொடக்கம் அது, கடவுள் எந்த மிருகங்களுக்கும் மற்றும் பறவைகளுக்கும் நிறம் கொடுக்கவே இல்லை. கடவுள் அனைத்து மிருகங்களுக்கும் மற்றும் பறவைகளுக்கும் நிறம் கொடுப்பதாக முடிவு செய்கின்றார். எனவே கடவுள் அவைகளிடம், நான் ஒவ்வொரு இனத்திற்கும் ஒரு நாள் ஒதுக்குகிறேன், நீங்கள் வந்து என்னிடம் நிறத்தை பெற்றுச் செல்லுங்கள் என்று கூறுகின்றார். இவ்வாறாக மீன்கள் ஒரு நாளும், மிருகங்கள் மற்றொரு நாளும் நிறத்தைப் பெற்று செல்கின்றனர். அது பறவைகளுக்கான நாள், அவைகள் தங்களுடைய இனத்தோடு ஒன்றன்பின் ஒன்றாக கடவுளிடம் நிறத்தைப் பெற்று சென்றன. ஒரு குறிப்பிட்ட இனப்பறவைகள் மட்டும் நெடுந்தொலைவிலிருந்து வர வேண்டியதாக இருந்தது. அவைகள் வரும் வழியில் மழை, புயல் மற்றும் வெயில் அடித்தது. பல பறவைகள் நமக்கு இந்த நிறமே தேவையில்லை, நாம் மீண்டும் சென்று விடுவோம் என்று கூறுகின்றன. இவ்வாறாக பல சோதனைகளுக்கும் மற்றும் துன்பங்களுக்கும் மத்தியில் இந்த பறவை இனம் கடவுளிடம் வந்தபோது, அவரிடமிருந்த பெயிண்டுகள் எல்லாம் காலியாகின. இப்போது அந்த பறவைகளோ, "எங்களுக்கு வெள்ளை நிறம் தேவையில்லை, புது நிறத்தை அதாவது எங்களுக்கு புது அடையாளத்தை கொடுங்கள். இதற்காகத்தான் நாங்கள் மிகவும் கஷ்டப்பட்டு இங்கு வந்திருக்கின்றோம்". என்று கூறுகின்றன. கடவுளின் பெயிண்ட் டப்பா காலி ஆகிவிட்ட நிலையில், எல்லா நிறத்திலும் சிறிது மட்டுமே இருந்த நிலையில், கடவுள் எல்லா நிறத்திலும் சிறிது எடுத்து இந்தப் பறவைகள் மீது தெளிக்க ஆரம்பிக்கின்றார். அவர் சிவப்பு கொஞ்சம், மஞ்சள் மற்றும் பச்சை கொஞ்சம் என்று பல நிறங்கள் இந்த பறவைகள் மீது தெளிக்க, அவைகள் அழகிய பஞ்சவர்ண கிளியாக தோற்றமளித்தது.

இந்தக் கிளிகள் தங்களின் வெண்மை நிறமே போதும், வேறு எந்நிறமும் தேவையில்லை. நாம் ஏன் இந்த மழையிலும், புயலிலும் மற்றும் வெப்பத்திலும் கஷ்டப்பட வேண்டும், அதுவும் கடவுளிடம் பெயிண்ட் டப்பாவில் நிறம் இல்லாத போது, அவைகள் தங்களது நிலையிலிருந்து மாறுவதற்கு தொடர்ந்து முயன்றார்கள், இறைவனிடம் வந்தார்கள் மற்றும் அழகிய பஞ்சவர்ண நிறத்தை பெற்றார்கள். நாமும் நம்முடைய வாழ்க்கையில் நமது நிலையிலிருந்து மாற, இயேசுவின் நிலைக்கு வருவோம், புதுவாழ்வு பெறுவோம்.

இன்றைய நற்செய்தி வாசகமும் நமக்கு இத்தகைய ஒரு அழைப்பை தான் தருகின்றது.

நாம் நமது வாழ்வில் மாற்றத்தை பெற, புது வாழ்வு அடைய, நமது நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து செல்வோம். நற்செய்தி வாசகத்தின் இரண்டு நிகழ்வுகளில் இருவர் தங்கள் நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து செல்வதை பார்க்கிறோம்.

1. உயர்ந்த நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு......(யாயீர்)

இன்றைய நற்செய்திப் பகுதியில் தொழுகை கூட தலைவர் யாயீர் என்பவர் சாகும் தருவாயில் இருக்கின்ற தன்னுடைய 12 வயது மகளுக்காக இயேசுவை நோக்கி வருவதை பார்க்கின்றோம். யூத சமுதாயத்தில் தொழுகை கூட தலைவர் என்பவர் அனைவராலும் மதிக்கதக்க தன்னுடைய நிலையிலிருந்து இயேசுவை நோக்கி அவர் நிலைக்கு செல்வதை பார்க்கின்றோம். தொழுகை கூட தலைவர் தனது உயர்ந்த மற்றும் மதிக்கத்தக்க நிலையிலிருந்து, மேலும் ஆணவத்திலிருந்து மற்றும் அதிகாரத்திலிருந்து இறங்கி இயேசுவின் நிலைக்கு சென்றார் என்பதை மூன்று எடுத்துக்காட்டுகளில் புரிந்து கொள்ளலாம்.

1). இயேசுவிடம் வந்தார்

யாயீர் தன்னுடைய மகள் சாகும் தருவாயில் இருக்கிறாள் என்ற நிலை அறிந்தவுடன் அவர் வேறு யாரிடமும் செல்லவில்லை. அவர் நினைத்திருந்தால் மருத்துவரிடமோ, தனது நண்பர்களிடமோ மற்றும் உற்றார் உறவினர்களிடமோ சென்றிருக்கலாம், ஆனால் அவர் இயேசுவை நோக்கி சென்றதை பார்க்கின்றோம். இது அவர் தன்னிலையிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து சென்றதன் அடையாளம்.

2). எவரையும் அனுப்பவில்லை

தொழுகை கூட தலைவர் யாயீர் தன் மகளுக்காக பரிந்து பேச, தனது பணியாட்களை இயேசுவிடம் அனுப்பியிருக்கலாம். ஆனால், அவரே இயேசுவிடம் செல்வதை பார்க்கின்றோம். இதுவும் யாயீர் தன் நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து சென்றதன் அடையாளம்.

3). காலில் வீழ்ந்தார்

சமுதாயத்தில் உயர்ந்த நிலையில், அதுவும் அனைவராலும் மதிக்கதக்க நிலையிலிருந்த தொழுகைக் கூடத் தலைவர், தன் நிலையிலிருந்து இறங்கி இயேசுவிடம் வந்தது மட்டுமல்லாது, அவரது காலில் விழுந்து மன்றாடுவதை பார்க்கின்றோம். அதற்கும் மேலாக காலில் விழுந்து தன்னுடைய மகளுக்காக பரிந்து பேசுவதும் அவர் தன்னிலையிலிருந்து கடந்து சென்றதன் அடையாளம் தான்.

2. தாழ்ந்த நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு......(பெண்)

சமுதாயத்தில் உயர்ந்து, அனைவராலும் மதிக்கதக்க நிலையிலிருந்த ஒருவர் இயேசுவின் நிலைக்கு வந்தது மட்டுமல்லாது, மேலும் நற்செய்தி வாசகத்தில் சமுதாயத்தில் தாழ்ந்த, மாசுபட்ட மற்றும் அனைவராலும் வெறுக்கத்தக்க ஒரு நிலையிலிருந்த மற்றும் துன்பப்பட்ட ஒரு பெண்ணானவளும் இயேசுவின் நிலைக்கு வருவதை பார்க்கின்றோம். இப்பெண் 12 ஆண்டுகளாக துன்பப்பட்ட ஒரு நிலையில், சமுதாயத்தில் மாசுபட்ட ஒரு நிலையில் மற்றும் அனைவராலும் வெறுக்கத்தக்க ஒரு நிலையில் இருந்தாலும், அனைவர் முன்பாகவும் தைரியமாக நம்பிக்கையோடு இயேசுவின் நிலைக்கு பயணித்து வருவதை பார்க்கின்றோம். இப்பெண்ணின் மூன்று நிலைகள் இவர் தன்னிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு பயணிப்பதை சுட்டிக்காட்டுகிறது.

1). துன்பப்பட்ட நிலை

12 ஆண்டுகளாக இரத்த போக்குடைய பெண்ணின் நிலை, அவளின் நீண்ட கால துன்பத்தை சுட்டிக்காட்டுகின்றது. அதுமட்டுமல்லாது, இவள் அனைத்து விதமான மருத்துவர்களையும் சந்தித்ததாகவும், அதற்காக எண்ணற்ற பணத்தை செலவு செய்ததாகவும் நற்செய்தி குறிப்பிடுகின்றது. இதுவும் இவரது நீண்ட கால துன்ப நிலையை நமக்குச் சுட்டிக் காட்டுகின்றது.

2). மாசுபட்ட நிலை

யூத சமுதாயத்தில் இரத்தப் போக்கால் அவதியுற்றவர், தொழுநோயுடையவர் போல ஒரு மாசுபட்ட நிலையிலிருப்பவராக கருதப்படுகின்றார் (லேவியர்.15: 25 - 30). தனது வாழ்க்கையில் மாசுபட்ட நிலையிலிருக்கும் ஒருவர் யாவற்றையும் மறந்து அனைவர் முன்பாக தன் நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து செல்கின்றார்.

3). வெறுக்கத்தக்க நிலை

துன்பப்பட்ட மற்றும் மாசுபட்ட நிலையிலிருக்கும் ஒருவரை யூத சமுதாயம் ஏற்றுக் கொள்ளவே இல்லை. 12 ஆண்டுகளாக சமுதாயத்திலே வெறுக்கப்பட்டு ஒதுக்கப்பட்ட நிலையிலிருந்த ஒரு பெண், சமுதாயத்தில் அனைவரும் சூழ்ந்து இருக்கும் நேரத்தில், ஒரு மனிதரின் ஆடையை தொட்டாலே போதும் என்று கூறி, அவரது ஆடையை தொடுகின்றார். அதுமட்டுமல்லாது, "சமுதாயத்தில் இத்தகைய ஒரு நிலையில் இருந்தேன்" என்பதை அனைவர் முன்பாக, இயேசுவின் காலில் விழுந்து கூறுவதைப் பார்க்கின்றோம். இப்பெண் தன் நிலையை ஏற்றுக்கொண்டு, தன் நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து வந்து புதுவாழ்வு பெறுகின்றார்.

இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் இவ்விரு நிகழ்வுகளிலும், இரண்டு மனிதர்களின் வெவ்வேறு நிலையை பார்க்கின்றோம். ஒருவர் உயர் நிலையிலிருந்து அதாவது மதிக்கத்தக்க நிலையிலிருந்து மற்றும் அதிகார நிலையிலிருந்து தாழ்ந்து இயேசுவின் நிலைக்கு மாறி தன் மகளுக்கு புதுவாழ்வு வழங்குகின்றார். மற்றொரு பெண் தாழ்ந்த நிலையிலிருந்து அதாவது தனது துன்ப நிலையிலிருந்து மாசுபட்ட மற்றும் வெறுக்கத்தக்க நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து புதுவாழ்வு பெறுவதை பெறுகின்றார்.

இன்று, நமது வாழ்க்கையிலும் இரண்டு விதமான நிலைகளிலும் மனிதர்கள் வாழ்வதை பார்க்கின்றோம். தன்னுடைய வாழ்க்கையில் நான் தான் எல்லாம் என்று சுயநலத்தால் சுழன்று கொண்டிருக்கின்ற மனிதர்களை பார்க்கின்றோம். பணம், பதவி, பட்டம் மற்றும் அதிகாரம் என தனது உயர் நிலையிலிருந்து ஒரு போதும் தாழ்ச்சியான நிலைக்கு மாறாத சில மனிதர்களை பார்க்கின்றோம். நான் ஏழை, நோய்ப்பட்டவன் மற்றும் அனைவராலும் வெறுக்கப்பட்டவன் என்று தாழ்ந்த நிலையிலிருந்து ஒரு போதும் உயர் நிலைக்கு செல்வதற்கு ஒரு முயற்சியும் எடுக்காமல் தன்னையே தள்ளி பின்தள்ளி வாழ்கின்ற சில மனிதர்களையும் பார்க்கின்றோம். இவ்விரு நிலைகளில் இருந்தும் மாறி இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து புதுவாழ்வு பெறுவதற்கு இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் நமக்கு கற்றுத்தருகின்றது. இத்தகைய மேலான வாழ்வை பெற்றவர்களாக வாழ நம் நிலையிலிருந்து இயேசுவின் நிலைக்கு கடந்து செல்வோம், புது வாழ்வு பெறுவோம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

-அருட்பணி. அ.குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

கும்பகோணம்

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக் காலம் 12-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- B)- 20-06-2021- ஞாயிற்றுக்கிழமை

                  🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக் காலம் 12-ஆம் வாரம்

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

புயலான நம் வாழ்வு

மாம்பழத்தின் மீது மிகுந்த ஆசை கொண்ட தன் மகனை அப்பா ஒரு மாந்தோப்புக்கு அழைத்துச் செல்கிறார். 'இந்த தோப்பில் நிறைய மாமரங்கள் உள்ளன, அதிலே நிறைய மாம்பழங்கள் இருக்கின்றது உனக்கு தேவையானவற்றை நீ பறித்து சாப்பிடு' என்று மகனை மாந்தோப்பில் விட்டு விட்டு ஒரு மரத்தின் அருகே ஓய்வெடுக்கிறார். நான்கு வயது சிறுவன் தோப்பு முழுவதும் இருந்த மாமரங்களையும் மற்றும் அதிலுள்ள மாம்பழங்களையும் பார்த்துவிட்டு, அதனைப் பறிக்க பலமுறை முயற்சி செய்து விட்டு, அது தனக்கு எட்டாத ஒரு நிலையில் இருப்பதை அறிந்து, இறுதியாக அழுதுகொண்டே தன் தந்தையிடம் வருகின்றான். தந்தை தன் மகனை பார்த்து 'நீ தொடக்கத்திலேயே இதை கேட்டிருக்கலாமே, அதன் மேல் கொண்ட ஆசையின் நிமித்தமாக நீ என்னை விட்டு விட்டு ஓடிச் சென்றாய்' என்று கூறி அவர் தோள் மீது தன் மகனை ஏற்றி மாம்பழங்களை பறிக்க உதவுகின்றார். இன்று மனிதனுடைய வாழ்க்கை இப்படித்தான் இருக்கின்றது, கடவுள் நமக்கு மாந்தோப்பை போல அழகிய வாழ்வை கொடுத்திருக்கின்றார். அவ்வாழ்வை கண்டவுடன், கடவுளை மறந்து, அவ்வாழ்வை சுவைக்க ஓடி கொண்டிருக்கின்றோம். பின்பு வாழ்வில் எண்ணற்ற துன்பங்கள் புயலாக வருகின்றபோது, அந்த மகனைப் போல முடியாத நிலையில் கடவுளை நோக்கி வருகின்றோம். இங்கு தந்தையும் 'எப்படியும் மகன் வருவார்' என நமக்காக காத்திருப்பதையும் பார்க்கின்றோம். தந்தையிடம் நாம் நம்பிக்கையோடு பரிந்துரைக்கின்ற ஜெபம் நமது வாழ்வின் பிரச்சனைகளிலிருந்து நமக்கு விடுதலை கொடுக்கும் என்பது தான் இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு நமக்கு கொடுக்கின்ற அழைப்பாக இருக்கிறது. இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு காற்றையும் கடலையும் கடிந்து கொள்ளும் நிகழ்விலிருந்து இறைவன் நமக்கு இத்தகைய ஒரு வாழ்வின் செய்தியை எடுத்துரைக்கின்றார். நம் வாழ்வின் சோதனை, துன்பம், குடும்ப பிரச்சினைகள், நோய், வேலையின்மை, வறுமை மற்றும் வாழ்க்கையில் ஒரு பிரச்சினையாக நாம் காணும் வேறு எந்த செயலையும் ஒரு புயல் என குறிக்கலாம். 'இயேசு புயலை அமைதிப்படுத்துகிறார்' என்பது வாழ்க்கையின் புயல்களுக்கு கடவுள் ஒரு விடுதலையை தருகிறார் என்பதை குறித்து காட்டுகிறது.

புயலின் போது, ​​சில சீடர்கள், மீனவர்களாக இருந்ததால், தங்கள் படகையும் உயிரையும் காப்பாற்றும் முயற்சியில் தங்கள் ஆண்டு அனுபவத்தையும் பலத்தையும் பயன்படுத்தினர், ஆனால் புயல் அவர்கள் மீது நிலவியது, அவர்களின் முயற்சி பலனளிக்கவில்லை. பின்னர் அவர்கள் இயேசு இருப்பதை உணர்ந்தார்கள், நம்பிக்கை கொள்கின்றார்கள், அவரிடம் ஜெபிக்கின்றார்கள், அதன்பின் அவர் “அமைதியாய் இருக்க கடிந்து கொள்கின்றார்”. உடனே, சக்திவாய்ந்த புயல் அமைதியானது. நாம் இறைவன் மீது நம்பிக்கை கொண்டு ஜெபிக்கின்ற பொழுது வாழ்வில் புயல்களிலிருந்து விடுதலை பெறுவோம் என்னும் இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாட்டின் அழைப்பினை இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் நான்கு நிலைகளில் நமக்கு தெளிவுபடுத்துகிறது.

1. இயேசுவோடு இருப்பதை உணர்வோம்.

"இதோ! உலக முடிவுவரை எந்நாளும் நான் உங்களுடன் இருக்கிறேன்”.(மத்தேயு 28:20) எனும் இயேசுவின் வார்த்தைகள் முன்னதாகவே இன்றைய நற்செய்தியில் வாழ்ந்து காட்டப்படுகின்றது. இதை சீடர்கள் உணர வேண்டும் என்று இயேசு விரும்புகின்றார். அதனால் தான் அவர் ஒரு படகின் ஓரத்தில் உறங்குவது போல இருக்கின்றார். இங்கு இயேசுவின் பிரசன்னத்தை சீடர்கள் உணர்வதற்கான ஒரு அழைப்பு தரப்படுகின்றது. நமது வாழ்க்கையிலும் இயேசு ஒவ்வொரு நாளும் நற்கருணையின் வடிவிலும், இறைவார்த்தையின் வடிவிலும் மற்றும் நமது சகோதர சகோதரிகளிடத்திலும் பிரசன்னமாகி இருக்கின்றார் என்பதை நாம் உணர வேண்டும். அந்த இயேசுவினுடைய பிரசன்னத்தை உணர்கின்ற போது அவரில் நம்பிக்கை வளரும். அந்த நம்பிக்கை தான், நம்மை ஜெபத்தில் அவரை அழைக்க, வாழ்வின் பிரச்சனைகளிலிருந்து விடுதலை பெற உதவும், எனவே இயேசுவின் பிரசன்னத்தை உணர்வோம்.

2. இயேசுவின் மீது நம்பிக்கை கொள்வோம்.

நம்மிடம் உள்ள அனைத்து வளங்களும் நம் வாழ்வில் சில புயல்களை சமாளிக்க முடியாது. நாம் சந்திக்கும் சில சிக்கல்களை நம் அனுபவம், ஞானம், பணம்,பட்டம் மற்றும் பதவி போன்றவற்றால் தீர்க்க முடியாது. நாம் ஒரு வாழ்க்கையில் ஒரு கட்டத்திற்கு வரும்போது, ​​சிகிச்சை, வேலை, அல்லது சிறந்த வாழ்க்கை தோல்வியடைகிறது, ஆனால் நமது இறைநம்பிக்கை நமக்கு உதவுகிறது. "ஆண்டவருக்கு அஞ்சுவோரே, அவரிடம் நம்பிக்கை கொள்ளுங்கள்; உங்களுக்குக் கைம்மாறு கிடைக்காமற் போகாது". (சீராக் 2:8) எனும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில் தங்களோடு இயேசு இருப்பதை உணர்ந்து, அவர் மீது நம்பிக்கை கொள்கின்றார்கள். இவரை அழைத்தால் நாம் நிச்சயம் புயலிலிருந்து விடுபடுவோம் என்பதை அவர்கள் முழுமையாக நம்புகிறார்கள். நம்முடைய வாழ்க்கையிலும் நமது வாழ்வின் புயல்கள் விடுபட இறைவன் நம்மோடு இருப்பதை உணர்ந்து அவர் மீது இறைநம்பிக்கை கொள்ள வேண்டும்.

3. இயேசுவிடம் ஜெபிப்போம்.

எல்லாவற்றையும் அறிந்த கடவுள் தம்மிடம் கேட்பதற்கு முன்பே நமது தேவைகள் அனைத்தையும் அறிந்திருக்கிறார் என்று இயேசு கற்பித்தார் ( மத் 6:32 ), ஆனாலும் கடவுள் அவரிடம் ஜெபிக்க வேண்டும் என்று சொல்கிறார், நாம் ஜெபம் செய்யும் வரை நாம் கடவுளிடமிருந்து எதையும் பெற மாட்டோம் ( யாக்கோபு 4: 2 ). நமது கைகளில் மற்றும் வாழ்க்கையில் பயங்கர புயல் இருப்பதை இயேசு நன்கு அறிந்திருக்கிறார், ஆனாலும் நாம் உதவிக்காக அவரை அழைக்கும் வரை அவர் தூங்கிக்கொண்டிருக்கிறார், பின்னர் அவர் பதிலளிப்பார். புயலின் போது இயேசு தூங்கிய நிகழ்வு நம் வாழ்வில் புயல்களைப் பற்றிய கடவுளின் அணுகுமுறையின் ஒரு படம். நம்முடைய சூழ்நிலைகளை அவர் அறிந்திருக்கிறார், பார்க்கிறார் என்றாலும், நாம் அவரை ஜெபத்தில் அழைக்கும் வரை, அவர் மட்டுமே பார்க்கிறார். அவர் செயல்படும்படி அவரை அழைக்கும்படி கடவுள் எப்போதும் கோரியுள்ளார்; எனவே "என்னிடம் மன்றாடு; உனக்கு நான் செவிசாய்ப்பேன்." (எரேமியா 33:3) என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில் நம் வாழ்வில் புயல்களாக பிரச்சினைகள் மற்றும் துன்பங்கள் வருகின்ற போதெல்லாம், இயேசு இருப்பதை உணர்ந்து நம்பிக்கையோடு அவரிடம் ஜெபம் செய்வோம். வாழ்வின் பிரச்சனைகளிலிருந்து விடுதலை பெறுவோம்.

4. வாழ்வின் புயல்களிலிருந்து விடுதலை பெறுவோம்.

இயேசுவின் பிரசன்னத்தை உணர்தல், அவர்மேல் நம்பிக்கை கொள்ளுதல் மற்றும் அவரிடம் ஜெபத்தில் இணைதல் என்னும் மூன்று நிலைகளை நாம் கடக்கின்ற போது சீடர்கள் புயலில் இருந்து மீண்டு புதுவாழ்வு பெற்றதைப் போல, நமது வாழ்வின் புயலாக இருக்கின்ற சோதனைகளும் மற்றும் கஷ்டங்களும் நம்மை விட்டு விலகும் மற்றும் நாமும் புது வாழ்வு பெறுவோம்.

"துன்ப வேளையில் என்னைக் கூப்பிடுங்கள்; உங்களைக் காத்திடுவேன்." (திருப்பாடல்கள் 50:15) என்னும் இறைவார்த்தையின் அடித்தளத்தில் வாழ்வின் எல்லா கஷ்டமான சூழ்நிலைகளிலும், நம்பிக்கையோடு இயேசுவின் பிரசன்னத்தை உணர்ந்து, அவரிடம் நாம் ஜெபிப்போம், புதுவாழ்வு பெறுவோம்.

-அருட்பணி. அ.குழந்தை யேசு ராஜன் CMF

கும்பகோணம்