🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக்காலம் 31-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 30 -10-2022- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக்காலம் 31-ஆம் ஞாயிறு

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

(30 அக்டோபர் 2022, ஞாயிறு)

முதல் வாசகம்: சாஞா 11: 22- 12: 2

இரண்டாம் வாசகம்: 2 தெச 1: 11- 2: 2

நற்செய்தி: லூக் 19: 1-10

தடைகளை தாண்டிய தேடல்

ஒரு கிராமத்தின் அருகே மிகப்பெரிய மலை ஒன்று இருந்ததாம். காடுகள் சூழ்ந்திருந்த இந்த மலையில் ஒரு கிராமவாசி ஏற வேண்டிய சூழலிருந்தது. இந்த மலையில் பகலில் ஏறுவது மிகவும் கடினமானது. எனவே அவர் இரவில் இந்த மலையின் உச்சியில் ஏறிவிட வேண்டும் என்று கையில் விளக்கோடு புறப்படுகிறார். மலையடிவாரத்தில் நின்ற அவர் என்னுடைய விளக்கு வெறும் பத்தடி தூரம் தான் வெளிச்சத்தை தருகிறது, இதை வைத்து நான் எப்படி பல கிலோமீட்டர் தூரம் மலையை ஏற முடியும் என்று யோசிக்க தொடங்கினார். அப்போது அவ்வழியாக அவரைப் போல மலை ஏறுவதற்கு வயதான ஒருவர் வருகிறார். நம்மை விட இவரிடம் மிகச் சிறிய தூரம் வெளிச்சத்தை தருகின்ற விளக்கே இருக்கிறது என நினைத்த அவர் வயதானவரிடம், என்னுடைய விளக்கே அதிக தூரம் வெளிச்சத்தை தரவில்லை. உங்களுடைய இந்த சிறிய விளக்கை வைத்து எப்படி மலை ஏறுவீர்கள் என்று கேட்கிறார். வயதானவரோ சிரித்துக் கொண்டே உன்னிடமிருக்கின்ற வெளிச்சத்தை வைத்து நீ முதலில் பத்தடி தூரம் செல், பின்பு இன்னும் பத்தடி தூரத்திற்கு வெளிச்சம் தெரியும். இவ்வாறாக நீ எத்தனை கிலோமீட்டர் வேண்டுமானாலும் செல்லலாம் என்று கூறினார். நமது வாழ்வின் இலக்குகளை அடைவதற்கான பயணத்தில் எண்ணற்ற தடைகளிருக்கும், இதை கண்டு நம்முடைய இலக்குகளை அடைவது கடினம் என நினைத்தால் வாழ்வில் வெற்றியும் மாற்றமும் ஒரு போதும் கிடைக்காது. தடைகளை கண்டு அஞ்சாமல், ஒவ்வொன்றாக மன உறுதியோடு எதிர் கொள்கின்ற போது நமது இலக்குகளை தெளிவாக அடைய இயலும்.

            இறை இயேசுவில் இனியவர்களே, நமது கிறிஸ்தவ வாழ்விலும் மனமாற்றம் பெற்று புது வாழ்வு பெற இயேசுவைத் தேடிச் செல்ல வேண்டும். அத்தேடலில் வரும் எண்ணற்ற தடைகளை எதிர்கொள்ள வேண்டும், அப்பொழுதுதான் மனமாற்றம் பெற்று கிறிஸ்துவில் வாழ முடியும். இன்றைய நற்செய்தியில் சக்கேயு மனமாற்றம் பெற்று புது வாழ்வு பெற விரும்புகிறார். அதற்காக இறைமைந்தன் இயேசுவை தேடுகிறார். இந்த தேடலில் பலவிதமான தடைகளை சந்திக்கிறார். அவற்றை உடைத்தெரிந்து கிறிஸ்துவில் மனமாற்றம் பெற்று புது வாழ்வு பெறுகிறார். இன்று நாமும் நமது கிறிஸ்தவ வாழ்வில் மன மாற்றம் பெற சந்திக்கும் சவால்களை தகர்த்தெறிந்து புது வாழ்வு பெற பொதுக்காலத்தின் 31-வது ஞாயிற்றுக்கிழமையின் இறைவார்த்தை வழிபாடு அழைப்பு தருகிறது.

1. உடல் தடை

இயேசுவை பார்க்க வேண்டும் என்னும் சக்கேயுவின் தேடலுக்கு முதல் தடையாக அமைந்தது அவருடைய குட்டையான உருவம் தான். அவருடைய உருவத்திற்கு சோதனையாக மக்கள் கூட்டம் இருந்ததால் அவரால் இயேசுவை பார்க்க முடியவில்லை. இங்கு மக்கள் கூட்டம் இல்லாமல் இருந்திருந்தால் அவருக்கு அவரது குட்டையான உருவம் ஒரு பிரச்சனையாகவே இருந்திருக்காது அல்லது அவர் மிக உயரமாக இருந்திருந்தால் மக்கள் கூட்டம் அவருக்கு ஒரு பிரச்சனையாகவே இருந்திருக்காது. ஆனால் இங்கு சக்கேயுவுக்கு தன்னுடைய உயரம் மிகப்பெரிய தடையாக அமைகிறது. ஆனால் அவர் தன் தேடலை நிறுத்தவில்லை, மாறாக அத்தடையை முறியடிக்க மரத்தின் மீது ஏறுகிறார், இயேசுவை பார்க்கிறார். இன்று நமது வாழ்விலும் உடல் தடை பெரும் தடையாக இருக்கிறது. நான் குட்டையானவன், உயரமானவன், மெலிந்தவன், குண்டானவன், கருத்தவன் மற்றும் வெளுத்தவன் என நமது உடல் அமைப்புகளை தடைகளாக எண்ணி நமது திறமைகளை உணராமல் இருக்கின்றோம். வாய்ப்புகளை பயன்படுத்தாமல் இருக்கின்றோம். நான் எப்படி பீடம் ஏறி வாசகம் வாசிக்க முடியும்? நான் எப்படி ஆலய நிகழ்வுகளில் பங்கேற்க முடியும்? பக்த சபைகளிலும் மறைக்கல்வியிலும் பங்கேற்க முடியும்? என தடைகளைக் கண்டு அஞ்சி வாழ்கின்றோம். இறைவன் அருகே செல்லாமல் இருக்கின்றோம். சக்கேயுவைப் போல நம் உருவ அமைப்புகளை தடைகளாக எண்ணாது, தொடர்ந்து முயலுவோம்.

2. உள்ளத்து தடை

                சக்கேயு ஒரு வரி வசூலிப்பவர், இஸ்ராயலில் மிகவும் மக்களால் வெறுக்கப்பட்டவர். சக்கேயு என்னும் பெயருக்கு தூயவன் மற்றும் நேர்மையாளன் என்னும் அழகிய அர்த்தங்கள் இருந்தாலும், வரி வசூலிப்பவரான சக்கேயுவை மக்கள் திருடனாகவும், ஏமாற்றுபவனாகவும் மற்றும் துரோகியாகவும் தான் பார்த்தார்கள். இதனால் சக்கேயு மிகுந்த மன உளைச்சலுக்கு உள்ளாகியிருக்கக்கூடும், இருப்பினும் இத்தகைய உள்ளத்து தடைகளை முறியடித்து அவர் இயேசுவை காண முயலுகிறார். இன்று நமது வாழ்விலும் உடல் பிரச்சினைகளை காட்டிலும் உள்ளத்து பிரச்சனைகள் தான் பெரும் தடைகளாக இருக்கிறது. சக்கேயு தனது உள்ளத்து தடைகளை மனமாற்றத்திற்கான படிக்கட்டுக்களாக மாற்றி பாவ மன்னிப்பு அடைய இயேசுவை தேடுகிறார். நமது வாழ்விலும் பல்வேறு சூழல்களால் பாரமாக கிடைக்கின்ற நமது மனங்களை இறைவனின் அர்ப்பணித்து தடைகளை தகர்த்தெறிவோம், கிறிஸ்துவில் இணைவோம்.

3. சமுதாய தடை

                    வரி தண்டுபவர்களைப் பற்றி இந்த சமுதாயம் பார்க்கின்ற விதமும் குறிப்பாக பேசுகின்ற பேச்சுகளும் சக்கேயுவுக்கு ஒரு சமுதாய தடையாகவே இருந்தது. இன்றைய நற்செய்தியில் கூட இயேசு அந்த இடத்திற்கு வந்தவுடன், அண்ணாந்து பார்த்து அவரிடம், “சக்கேயு, விரைவாய் இறங்கிவாரும்; இன்று உமது வீட்டில் நான் தங்க வேண்டும்” (லூக்கா 19:5) என்று கூறியவுடன் அங்கிருந்த மக்கள், “பாவியிடம் தங்கப்போயிருக்கிறாரே இவர்” என்று முணுமுணுத்தை (லூக்கா 19:7) வாசிக்கின்றோம். இயேசுவை காணும் தேடலில் இது மாபெரும் சமுதாயத் தடையாக இருக்கிறது. ஆனால் சக்கேயு சமுதாயத்தின் ஏளன பேச்சுகளை முறியடித்து இயேசுவை தன் வாழ்வில் கண்டு கொண்டார், புது வாழ்வு அடைந்தார். இன்றைக்கு நம்மை பார்த்தும் ஏராளமான பேச்சுகள் இருந்து கொண்டு தான் இருக்கின்றன. நான் இதை எடுத்து இவ்வாறு செய்தால் அடுத்தவர்கள் என்ன சொல்லுவார்களோ என எண்ணி நாம் நமது வாழ்வில் சீரழித்துக் கொண்டிருக்கிறோம். "போற்றுபவர் போற்றட்டும் புழுதி வாரித் தூற்றுபவர் தூற்றட்டும்" என ஏளனப் பேச்சுகள் என்னும் உள்ளத்து தடைகளை துரத்தியடித்து வாழ்வில் வெற்றிக்கான தொடர்ந்து சக்கேயுவை போல முயற்சிப்போம்.

4. அரசியல் தடை

எரிகோ நகரம் மூலிகைகளும் மற்றும் திரவியமும் நிறைந்து கிடக்கும் இடம். இங்குள்ள ரோஜா மலர்கள் புகழ் பெற்றவை, எனவே இந்நகரில் வரி வசூல் சிறப்பு வாய்ந்ததாகவும், அதிகமாகவும் இருந்தது. சக்கேயுவும் வரிவசூலிப்பவராக மற்றும் "வரிதண்டுவோருக்குத் தலைவராக" (லூக்கா 19:2) அரச பொறுப்பில் இருந்தார். உயர் பதவியிலிருக்கும் இவர் அரச பதவி என்னும் பெரும் தடையை தகர்த்தெறிந்து இயேசுவை சந்திக்க முயலுகிறார். நான் ஒவ்வொரு நாளும் வேலைக்கு செல்கின்றேன். எப்படி திருப்பலியில் பங்கேற்க முடியும்? ஜெபிக்க முடியும்? இறைவார்த்தையை வாசிக்க முடியும்? என நமது அன்றாட வேலைகளை காரணங்களாக மற்றும் தடைகளாக மாற்றி இறைவனில் இணைய மறந்தும், மறுத்தும் கொண்டிருக்கின்றோம். இந்நிலையை மாற்றி இயேசுவில் இணைவோம், மனமாற்றம் பெறுவோம்.

5. செல்வத் தடை

     “நிறைவுள்ளவராக விரும்பினால் நீர் போய், உம் உடைமைகளை விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடும். அப்பொழுது விண்ணகத்தில் நீர் செல்வராய் இருப்பீர். பின்பு வந்து என்னைப் பின்பற்றும்” (மத்தேயு 19:21) என்னும் இறை வார்த்தைக்கேற்ப, தன் வீட்டிற்கு வந்த இயேசு தன் உள்ளத்தில் வர, அவரில் நான் நிலைத்து நிற்க செல்வம் ஒரு தடையாக இருக்கக் கூடாது என எண்ணி “ஆண்டவரே, என் உடமைகளில் பாதியை ஏழைகளுக்குக் கொடுத்துவிடுகிறேன்; எவர் மீதாவது பொய்க் குற்றம் சுமத்தி எதையாவது கவர்ந்திருந்தால் நான் அதை நான்கு மடங்காகத் திருப்பிக் கொடுத்து விடுகிறேன்” என்று கூறினார் (லூக்கா 19:8). இன்றைக்கு நமது வாழ்விலும் இறைவனைக் காட்டிலும் செல்வம் தான் பெரிது என எண்ணி அதற்காக முயற்சிக்கின்றோம். ஆனால் இறைவனை அடைவதற்கு செல்வங்களே நமக்கு பெரும் தடைக்கல்லாக இருக்கின்றது என்பதை மறந்து விடுகின்றோம்.

"நேர்மையாளர்களை அல்ல, பாவிகளையே மனம் மாற அழைக்க வந்தேன்” (லூக்கா 5:32) என்னும் வாக்கிற்கு ஏற்ப நாமும் வாழ்வின் தடைகளை தகர்த்தெறிந்து இயேசுவிலே இணைந்து, மனமாற்றம் பெற்று புது வாழ்வு பெறுவோம்.

அன்புடன்:-

Fr. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF 

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக்காலம் 30-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 23 -10-2022- ஞாயிற்றுக்கிழமை

   🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக்காலம் 30-ஆம் ஞாயிறு

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

(23 அக்டோபர் 2022, ஞாயிறு)

முதல் வாசகம்: சீஞா 35: 12-14, 16-18

இரண்டாம் வாசகம்: 2 திமொ 4: 6-8, 16-18

நற்செய்தி: லூக் 18: 9-14

தாழ்ச்சியோடு ஜெபிப்போம்

புகழ்பெற்ற ஓவியன் தன் குடும்பத்தாரோடு திரைப்படத்துக்கு சென்றான். அரங்கில் கூட்டமே இல்லை. வெறும் நான்கு பேர் மட்டுமே அமர்ந்திருந்தனர். ஓவியர் உள்ளே நுழைந்ததும், நான்கு பேரும் கரவொலி எழுப்பினர். கலைஞனுக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி. என் பெருமையைப் பார்த்தாயா? என் படைப்புகளை பாராட்டுவதற்கு மக்கள் இருக்கிறார்கள் என பெருமகிழ்ச்சியோடு தன் மனைவியிடம் கூறினார். அப்போது ஒருவர் ஓடிவந்து கை குலுக்கி பாராட்டுக்களை தெரிவித்தார். மகிழ்ச்சி பெருவெள்ளத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்த கலைஞன் அவரிடம், நீங்கள் என் ரசிகரா? என கேட்டான். உடனே அவர் போங்க சார், நீங்க யாருன்னு எனக்கு தெரியாது. இன்னும் 5 பேர் வந்தால் மட்டுமே படம் போடுவோம். இல்லையென்றால் கிடையாது என சொல்லி விட்டார்கள். அந்நேரத்தில் நீங்கள் வந்தீர்கள்? அதனால் தான் மகிழ்ச்சியில் உங்களுக்கு நன்றி சொல்ல வந்தேன், என்றார். இந்த கலைஞனை போலவே நாமும் பல நேரங்களில் தற்பெருமையோடு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். தற்பெருமையையும், ஆணவத்தையும் அகற்றி தாழ்ச்சியோடு இறைவேந்தல் செய்யவும் மற்றும் வாழ்வும் இன்றைய இறைவார்த்தை வழிபாடு நமக்கு அழைப்பு தருகிறது.

இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் இரண்டு மனிதர்கள் ஜெபிப்பதை பார்க்கின்றோம். ஒருவர் வரிதண்டுபவர் மற்றொருவர் பரிசேயர், இவர்கள் இருவர் ஜெபத்திலும் ஒரு ஒற்றுமை உண்டு. இருவரும் ஆலயத்திற்கு சென்று இறைவனிடம் ஜெபிக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களுடைய ஜெப உணர்வு வித்தியாசப்படுகிறது, பரிசேயரின் ஜெபத்தில் ஆணவமும், சுயநலமும் மற்றும் தற்புகழ்ச்சியும் இருந்தது. வரிதண்டுபவரின் ஜெபத்தில் தாழ்ச்சியும் தன்னிலையை உணர்ந்தமையும் இருந்தது. இங்கு வரிதண்டுபவரின் ஜெபமே ஆண்டவர் முன் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறது. இன்றைக்கு நமது ஜெபங்கள் எப்படி இருக்கின்றது? எத்தகைய உணர்வோடு நாம் ஜெபித்துக் கொண்டிருக்கின்றோம்? நமது ஜெபம் இறைவனால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட வேண்டுமென்றால் தாழ்ச்சி என்ற பண்போடு நமது இறைவேண்டல் அமைய வேண்டும்.

இன்றைய முதல் வாசகத்தில் "தங்களைத் தாழ்த்துவோரின் வேண்டுதல் முகில்களை ஊடுருவிச் செல்லும்" (சீராக் 35:17) என்னும் வார்த்தைகள் நமது வாழ்வில் பல வேளைகளில் நாம் உணர்ந்திருக்க கூடும். ஆம், தாழ்ச்சி நிறைந்த நமது இறைவேண்டல் இறைவனால் கேட்கப்படும் என்பதையே இது காட்டுகிறது. இன்றைய நற்செய்தியிலும் வரிதண்டுபவர் தொலையில் நின்று கொண்டு வானத்தை அண்ணாந்து பார்க்கக்கூடத் துணியாமல் தன் மார்பில் அடித்துக்கொண்டு, ‘கடவுளே, பாவியாகிய என்மீது இரங்கியருளும்’ (லூக்கா 18:13) என தாழ்ச்சி நிறைந்த உள்ளத்தோடு ஜெபிப்பது இறைவனுக்கு ஏற்புடையதாக அமைகிறது. அரசர்கள் திருநூலில் நாம் ஆகாபைப் பற்றி வாசிக்கிறோம். அவன் சிலை வழிபாடு உட்பட இறைவனுக்கு எதிராகப் பல தீமைகளை செய்தான். அதனால் இறைவன் இறைவாக்கினர் எலியா வாயிலாக அவனை எச்சரித்தார். இஸ்ரயேல் மக்கள் முன்னிலையிலிருந்து ஆண்டவர் விரட்டியடித்த எமோரியர் செய்த சிலைகளை வழிபடும் அளவுக்கு அவன் மிகவும் இழிவாக நடந்து கொண்டான் என்பதை ஆகாபு கேட்டவுடன் ஆடைகளைக் கிழித்துக் கொண்டு வெற்றுடல்மீது சாக்கு உடை உடுத்தி நோன்பிருந்து பணிவோடு ஜெபித்தான். அப்பொழுது எலியாவுக்கு ஆண்டவர் உரைத்த வாக்கு: "என் திருமுன் ஆகாபு தன்னைத் தாழ்த்திக் கொண்டதைக் கண்டாயன்றோ? அவன் என் திருமுன் தன்னைத் தாழ்த்திக் கொண்டதால் நான் அவன் வாழ்நாளின் போது தீமை வரச் செய்யாமல், அவனுடைய மகனது வாழ்நாளின் போது அவனுடைய குடும்பத்தாரின் மேல் தீமை விழச் செய்வேன்" (1 அர 21:26-29). ஆகாபு தன் தவறுகளைப் புரிந்து கொண்டு தாழ்ச்சி நிறைந்த உள்ளத்தோடு மன்றாடிய போது ஆண்டவரும் அவனை மன்னித்தார். இறைவாக்கினரான யோனா நினிவே மாநகர் மக்களுக்கு அழிவு வரும் என்று அறிவிக்கின்றார் (யோனா 3:4-10) நினிவே மக்கள் யோனா அறிவித்ததைக் கேட்டு, தாழ்ச்சியோடு இறைவேண்டல் செய்து மனம் மாறி கடவுளின் மன்னிப்பை பெற்றார். இன்றைக்கு நாமும் ஜெபிக்கும் பொழுது இறைவன் முன் நம்மையே தாழ்த்தி நமது வேண்டுதல்களை அவர் முன் அர்ப்பணிக்கும் போது நாம் அவரால் உயர்த்தப்பட்டு நம்முடைய வேண்டுதல்கள் ஆசீர்வதிக்கப்படும்.

"தம்மைத் தாமே தாழ்த்துவோர் உயர்த்தப் பெறுவர்" என்னும் இயேசுவின் வாக்கிற்கினங்க நமது ஜெபம் தாழ்ச்சியோடு கூடியதாக அமைய வேண்டும். தாழ்ச்சிக்கு முன்னுதாரணமாக திகழ்ந்தவர் தான் நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து. அவர் நம்மிடம், 'நான் கனிவும் மனத்தாழ்மையும் உடையவன். ஆகவே என் நுகத்தை உங்கள்மேல் ஏற்றுக் கொண்டு என்னிடம் கற்றுக் கொள்ளுங்கள்' (மத் 11:29) என்கிறார். அவர் தம்மையே வெறுமையாக்கி அடிமையின் தன்மை பூண்டு மனிதருக்கு ஒப்பானார். மனித உருவில் தோன்றி தம்மைத் தாழ்த்தி சாவை ஏற்கும் அளவுக்கு, அதுவும் சிலுவை சாவையே ஏற்கும் அளவுக்குக் கீழ்ப்படிபவரானார் என்று புனித பவுல் பிலிப்பியருக்கு எழுதிய திருமுகம் 2:5 முதல் 8 வரை உள்ள வசனங்கள் தெளிவுபடுத்துகின்றன. இயேசு கிறிஸ்து தன்னுடைய சீடர்களின் பாதங்களை கழுவி தாழ்ச்சி என்னும் பண்பில் வளர சீடர்களுக்கு சீடர்களுக்கு அழைப்பு தருகின்றார். இறைவனே தன்னை தாழ்த்தி சிலுவையை ஏற்றுக்கொண்டார் எனில் நாமும் வாழ்வின் பல சூழல்களில் தாழ்ச்சியை ஆடையாக அணிந்து கொள்ள வேண்டும். தாழ்ச்சிக்கு சிகரமான நமது அன்னை மரியாளைப் பாருங்கள். "இதோ ஆண்டவருடைய அடிமை. உமது வார்த்தையின்படியே எனக்கு ஆகட்டும்" என தன்னை தாழ்ச்சி நிறைந்த ஜெபத்தில் அர்ப்பணித்தார்.

புனித வின்சென்ட் தெ பவுல் தாழ்ச்சி என்னும் புண்ணியத்தைக் குறித்து பின்வருமாறு கூறுகின்றார். "தாழ்ச்சிதான் மற்ற எல்லா நற்பண்புகளையும் விட மேலானது. தாழ்ச்சி என்ற புண்ணியம் ஒருவனிடம் இல்லையென்றால் அவனிடம் இருக்கும் மற்ற எல்லாப் புண்ணியங்களும் மற்றும் நற்பண்புகளும் பயனற்றதாய்ப் போய்விடும்." புனித ஜோன் மரிய வியான்னி தாழ்ச்சியைப் பற்றி இவ்வாறு கூறுகின்றார். மற்ற எல்லா நற்பண்புகளையும் இணைக்கும் மாபெரும் நற்பண்புதான் தாழ்ச்சி என்னும் புண்ணியம். தாழ்ச்சி இல்லையென்றால் மாலையாகத் கோர்த்த மற்ற நற்பண்புகள் அனைத்தும் சிதறிவிடும். ஆண்டவர் இயேசுவின் அருள் கிடைக்க தாழ்ச்சியைப் போன்று பயன்படும் வேறு நற்பண்பு இல்லை என்கிறார் புனித அன்னை தெரேசா.

இன்றைக்கு பல வேளைகளில் நமது ஜெபம் சுயநலத்தோடும், சந்தேகத்தோடும், தற்பெருமையோடும் மற்றும் ஆணவத்தோடும் இருக்கின்றது. நாம் நமக்காக மட்டுமே ஜெபிக்கின்றோம். மற்றவர் நன்றாக வாழக்கூடாது என எண்ணுகின்றோம். நம் ஜெபத்திற்கு பலன் கிடைக்கவில்லை என்றால் இறைவன் மீது சந்தேகம் கொள்கின்றோம். நாம் தான் அதிக விசுவாசம நிறைந்தவர்கள் என ஆணவம் கொள்கின்றோம். இவையனைத்தையும் துறந்து தாழ்ச்சியோடு இறைவன் முன் நம் ஜெபங்களை அர்ப்பணிப்போம், அவர் ஆசீர் பெறுவோம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

அன்புடன்:-

Fr. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF 

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக்காலம் 29-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 16 -10-2022- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 

🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக்காலம் 29-ஆம் ஞாயிறு

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

(16 அக்டோபர் 2022)

முதல் வாசகம்: விப 17: 8-13
இரண்டாம் வாசகம்: 2 திமொ 3: 14- 4: 2
நற்செய்தி: லூக் 18: 1-8

விடாமுயற்சி தரும் மாற்றம்

படுத்த படுக்கையாகக் கிடந்த அந்த மனிதருக்குப் பேசவோ, நடக்கவோ முடியாது. உடலில் ஒரு விரலைத் தவிர வேறெந்த பாகத்தையும் அசைக்க முடியாது. அந்த நிலையில் இருக்கும் மற்ற எவருமே மரணம் சீக்கிரமாக தன்னிடம் கருணை காட்டாதா என்று ஏங்குவதைத் தவிர வேறெதையும் செய்ய முடியாது. ஆனால் வாஷிங்டன் ரோப்ளிங் (Washington Roebling) என்ற அந்த மனிதரின் உடலைத் தான் விதியால் தொட முடிந்ததே தவிர அவருடைய கனவையும், மன உறுதியையும் அந்த ஒரு பரிதாப நிலையிலும் தொட முடியவில்லை. இத்தனைக்கும் அவர் தன் கனவை நிறைவேற்றும் முயற்சியில் தன் தந்தையை இழந்திருந்தார். தன் உடல் இயக்கத்தையும் இழந்திருந்தார். ஆனால் அவரால் தன் கனவை இழக்க முடியவில்லை. நியூயார்க் நகரத்தில் மன்ஹட்டன் பகுதியையும், லாங் ஐலேண்ட் ப்ரூக்ளின் பகுதியையும் இணைக்க கிழக்கு நதியின் குறுக்கே 5989 அடி நீளமுள்ள தொங்குபாலம் கட்ட தன் தந்தையோடு சேர்ந்து எண்ணியிருந்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் வாழ்ந்த காலத்தில் (1870 ஆம் ஆண்டில்) அது போன்ற பாலம் சாத்தியமே அல்ல என்று வல்லுனர்கள் கருதினார்கள். வாஷிங்டன் ரோப்ளிங்கும், அவர் தந்தை ஜான் ரோப்ளிங்கும் இருவருமே இஞ்சீனியர்கள். அவர்கள் சாத்தியம் என்று நம்பினார்கள். அந்தப் பாலம் கட்டும் பணியைத் தொடங்கவும் செய்தார்கள். பாலம் கட்டும் பணியைத் தொடங்கிய சில மாதங்களிலேயே கட்டுமானப் பணி நடந்த இடத்திலேயே ஒரு விபத்தில் தந்தை ஜான் ரோப்ளிங்க் இறந்து போனார். அந்தப் பணியைத் தொடர்ந்த மகன் வாஷிங்டன் ரோப்ளிங்கும் ஒரு விபத்தில் அடிபட்டு மூளையின் சில பாகங்கள் பாதிக்கப்பட்டு படுத்த படுக்கையானார். எல்லோரும் அந்தப் பாலம் முட்டாள்தனமான முயற்சி என்றும், ராசியுமில்லாதவை என்றும், அந்த விபத்துகள் அதற்கான ஆதாரம் என்றும் விமரிசித்தார்கள். சிகிச்சைக்குப் பின் வாஷிங்டன் ரோப்ளினுக்கு அசையும் ஒரு விரலும், அசையாத மனமும் மட்டுமே எஞ்சி இருந்தன. அவர் அந்த பரிதாப நிலையிலும் உள்ளதை வைத்து முடிந்ததைச் செய்ய எண்ணினார். சில நாட்களில் மனைவி எமிலியுடன் விரலாலேயே தன் கருத்துகளைத் தெரிவிக்கும் ஒரு முறையை உருவாக்கிக் கொண்டு பாலம் கட்டும் எஞ்சீனியர்களை வரவழைக்கச் சொன்னார். அவர்களும் வந்தனர். மனைவி மூலம் அடுத்தது என்ன செய்ய வேண்டும் என்று அவர்களுக்கு விளக்கினார். மீண்டும் பாலம் கட்டும் பணி ஆரம்பித்தது. கணவருக்காக எமிலி தானும் கணிதம், கட்டிடக் கலை ஆகியவற்றைக் கற்று அந்தப் பணியில் தன்னையும் இணைத்துக் கொண்டார். அவர் மேற்பார்வையில் 11 ஆண்டுகளில் அந்தப் பாலம் நிறைவு பெற்றது. வாஷிங்டன் ரோப்ளினின் அந்தக் கனவு 1883ல் ப்ரூக்ளின் பாலம் என்ற பெயரில் நனவாகி வரலாற்றுச் சின்னமானது. அந்தப் பாலத்தைத் திறந்து வைத்தார் அமெரிக்க ஜனாதிபதி. விடாமுயற்சி மனித வாழ்வின் கனவுகளையும் மற்றும் இலட்சியங்களையும் அடைய இறைவன் தந்த மாபெரும் கருவி. இதை கிறிஸ்தவர்களாகிய நாமும் நமது ஜெப வாழ்வில் பயன்படுத்திட இன்றைய இறைவார்த்தைகளின் வழியாய் இறைவன் நம்மை அழைக்கிறார்.

"இடைவிடாது இறைவனிடம் வேண்டுங்கள்." (1 தெசலோனிக்கர் 5:17) என்னும் பவுல் அடிகளாரின் வார்த்தைகளுக்கு ஏற்ப இன்றைய நற்செய்தி வாசகம் இடைவிடாது ஜெபிக்க அழைப்பு தருகிறது. இடைவிடாது தொடர்ந்து நீதிக்காக முயற்சி செய்து கொண்டிருக்கின்ற கைம்பெண் மற்றும் நேர்மையற்ற நடுவரின் உவமையை இறைமைந்தன் இயேசு எடுத்துரைத்து அதே விடாமுயற்சியை நம்முடைய வாழ்விலும் கொண்டிருக்க அழைக்கிறார். இன்றைய நற்செய்தி விடாமுயற்சி தரும் இரண்டு வகையான மாற்றத்தை எடுத்துரைக்கிறது.

1. தன்னில் மாற்றம்
2. பிறரில் மாற்றம்

1. தன்னில் மாற்றம்

இன்றைய நற்செய்தியில் விடாமுயற்சியோடு நீதி கேட்டு போராடிக் கொண்டிருந்த கைம்பெண்ணுக்கு விடாமுயற்சியின் பலனாக நீதி கிடைக்கிறது. இது தன்னில் அவர் கண்ட மாற்றத்தை காட்டுகிறது.

"தெய்வத்தான் ஆகா தெனினும் முயற்சிதன்
மெய்வருத்தக் கூலி தரும் "

என்ற வள்ளுவரின் வரிகள் முயற்சியுடையார் இகழ்ச்சியடையார் என்ற ஒரு நம்பிக்கையைக் கொடுக்கும். முயற்சி செய்ய செய்ய நமக்குள்ளேயே ஒரு ஆர்வம் வந்துவிடும். நம்மில் ஏற்படுகின்ற இந்த நம்பிக்கையும் ஆர்வமும் நாம் நமது இலக்குகளை மற்றும் இலட்சியங்களை அடைவதற்கு வழி வகுக்கும். கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் ஒவ்வொரு நாளும் இடைவிடாமல் மற்றும் மனம் தளராமல் ஜெபிக்கின்ற பொழுது நிச்சயம் நாம் இறைவனால் ஆசீர்வதிக்கப்படுகின்றோம். அவருடைய பிள்ளைகளாக மாறுகின்றோம்.

2. பிறரில் மாற்றம்

விடாமுயற்சி நம்மில் மட்டும் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதில்லை. நம்மைச் சார்ந்த மற்றும் நமக்காக உதவி செய்தவர்களையும் மாற்றுகிறது. நற்செய்தியில் நேர்மையற்ற நடுவர் தன்னுடைய நேர்மையற்ற தன்மையிலிருந்து மாறுபட்டு செயல்படுகிறார். கடவுளுக்கு அஞ்சாதவன் மற்றும் மக்களை மதிக்காதவன் தன்னுடைய நேர்மையற்ற தன்மையிலிருந்து மாறி, நேர்மையாக அந்த பெண்ணுக்கு நீதி வழங்குவது அவளது விடா முயற்சியால தான். இன்றைக்கு நமது வாழ்விலும் விடாமுயற்சியுடன் இறைவனை நோக்கி ஜெபிக்கின்ற பொழுது அது நம்முடைய குடும்பங்களுக்கும் ஆசீர்வாதமாக அமையும்.

                    லூக்கா நற்செய்தி 11:5-10-ல் நண்பன் வந்து கதவை தட்டிக் கொண்டே இருக்கின்றான், அவனுடைய தொல்லையின் பொருட்டு அவன் எழுந்து அவனுக்கு தேவையான ரொட்டியை கொடுக்கின்றான், விடா முயற்சி வெற்றி தருகிறது. மத்தேயு நற்செய்தி 15:27-28-ல் இஸ்ராயேல் குலத்தை சாராத கானானிய பெண் விடாமுயற்சியுடன் தொடர்ந்து இயேசுவிடம் பரிந்து பேசிக்கொண்டே இருக்கிறார், இறுதியாக மாற்றத்தை உணர்கிறாள். மாற்கு நற்செய்தி 10:46-52 -ல் பார்வையற்ற பர்த்திமேயு 'இயேசுவே தாவீதின் மகனே, எனக்கு இரங்கும்' என்று விடாமுயற்சியோடு நம்பிக்கையோடு வேண்டிக் கொண்டே இருக்கின்றான், இறுதியாக பார்வையைப் பெறுகிறான். இன்றைக்கு நமது வாழ்விலும் கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் பல வேளைகளில் ஜெபிக்கின்ற போது மனம் தளர்ந்து விடுகின்றோம். விடாமுயற்சியோடு தொடர்ந்து இறைவனிடம் ஜெபிக்க மறந்து விடுகின்றோம். குறிப்பாக, நமது சோதனை மற்றும் துன்பமான காலகட்டங்களில் நாம் இறைவனிடம் நம்பிக்கையோடு தொடர்ந்து ஜெபிக்க தவறி விடுகின்றோம். நான் இறைவன் மீது நம்பிக்கையாக இருக்கின்றேன் மற்றும் ஒவ்வொரு நாளும் ஜெபிக்கின்றேன் ஆனால், எனக்கு இறைவன் எதையும் செய்யவில்லை என்று நாம் மனம் தளர்ந்து விடுகின்றோம். நாம் ஒவ்வொரு முறையும் ஜெபிக்கின்ற பொழுது இறைவன் அருகே சென்று கொண்டிருக்கிறோம். இறைவனுடைய அருள் வரங்களால் நிரம்பி வழிந்து கொண்டிருக்கின்றோம். இது நம்முள் ஏற்படுகின்ற நாம் அறியாத ஒரு மாற்றம். எனவே நாம் ஒவ்வொரு முறையும் ஜெபிக்கின்ற பொழுது இறைவனால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருக்கின்றோம் என்பதை உணர்ந்தவர்களாக ஒவ்வொரு நாளும் இடைவிடாது நம்பிக்கையோடு ஜெபத்தில் அவரோடு இணைவோம்.

மனம் தளராது விடாமுயற்சியோடு செயல்படுவது வெறும் நமது ஜெப வாழ்விற்கு மட்டுமல்லாது, நமது அன்றாட வாழ்வில் நாம் செய்கின்ற ஒவ்வொரு செயலிலும் விடாமுயற்சி அடிப்படையாக தேவைப்படுகிறது. நாள்தோறும் குறைந்தபட்சம் ஐந்து பக்கங்களாவது எழுதிவிட வேண்டும் என்று விடாமுயற்சியோடு எழுதியதுதான் பெர்னாட்ஷாவைத் தலைசிறந்த எழுத்தாளர் என்ற வரிசையில் கொண்டு நிறுத்தியது. வெற்றி சாதாரணமாக யாருக்கும் கிடைத்து விடுவதில்லை. விடாமுயற்சி இருந்தால் மட்டுமே வெற்றி கிட்டும். தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் மின்சாரத்தைக் கண்டுபிடித்தார் என்று பெருமையாகச் சொல்லிக் கொள்கிறோம். அவர் அந்த வெற்றியை அடையும்முன் ஆயிரம்முறை தோற்றிருக்கிறார். அதற்காக அவர் அவருடைய முயற்சியைக் கைவிட்டுவிடவில்லை. தொடர் ஆராய்ச்சி செய்ததன் விளைவாகவே ஆயிரத்திற்கு மேற்பட்ட கண்டுபிடிப்புகளுக்குச் சொந்தக்காரர் என்னும் உயர்நிலையை தாமஸ் ஆல்வா எடிசன் அடைய முடிந்தது. "அடிமேல் அடி வைத்தால் அம்மியும் நகரும் " வெற்றி பெற வேண்டுமா? விடாமுயற்சியையும் தன்னம்பிக்கையையும் அழைத்துக் கொண்டு கை கோர்த்து நடந்து பாருங்கள். ஜெபத்தில் மட்டுமல்ல வாழ்விலும் தோள்கொடுக்கும் விடாமுயற்சி, சுவைத்து பாருங்கள்‌. இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

அன்புடன்:-

Fr. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF 

🌱விவிலிய விதைகள்🌱 - Biblical Seeds-Tamil Sunday Homily -தமிழ் ஞாயிறு மறையுரைகள் - பொதுக்காலம் 28-ஆம் வாரம் - ( ஆண்டு- C) - 09 -10-2022- ஞாயிற்றுக்கிழமை

 🌱விவிலிய விதைகள்🌱

பொதுக்காலம் 28-ஆம் ஞாயிறு

தமிழ் திருவழிபாட்டு மறையுரை

திரும்பி வருவோம்...

சில நாட்களுக்கு முன்பு பாலைநிலத்தில் பரிதவித்து வாழ்ந்த ஒரு பறவையின் கதையைக் வாசித்தேன். அப்பறவை பாலைவனத்தின் வெப்பத்தால் தன் உடலிறகுகள் அனைத்தையும் இழந்து உண்ணவும், பருகவும் எதுவுமின்றி தவித்துக் கொண்டிருந்தது. தங்குவதற்கு ஒரு கூடு கூட இன்றி தன் வாழ்வை சபித்த வண்ணம் அல்லும் பகலும் வாழ்ந்து வந்தது. ஒரு நாள் ஒரு வானத்தூதர் அப்பாலை நிலத்தை கடந்து செல்வதைக் கண்ட அப்பறவை அவரிடம், "எங்கு செல்கிறீர்கள்" என்று கேட்டது. "இறைவனைச் சந்திக்க செல்கின்றேன்" என்று அவரும் பதில் கூறினார். உடனே அப்பறவை, "என்று என் துன்பங்கள் முடிவுறும் என்று இறைவனைக் கேட்டு சொல்லுங்கள்" என்று வானத்தூதரைக் கேட்டது. "கண்டிப்பாக கேட்டுச் சொல்கிறேன்" என்று வானத்தூதர் கூறிச் சென்றார். இறைவனை அடைத்த அத்தூதர் இறைவனிடம் அப்பறவையின் பரிதாப நிலையை விளக்கிக் கூறி எப்பொழுது அதன் துன்பம் முடிவுறும் என்று கேட்டார். "அப்பறவை அதன் இறுதி நாள் வரை இத்துன்பத்தை அனுபவித்தாக வேண்டும். அதுவரை அப்பறவைக்கு எவ்வித இன்பமும் இல்லை" என்று இறைவன் பதில் கூறினார். இதைக்கேட்டால் ஏற்கனவே சோர்வுற்றிருக்கும் அப்பறவை மேலும் மனமொடிந்து போய் விடுமே என்றெண்ணிய வானத்தூதர், "இதற்கொரு நல்ல தீர்வைக் கூறுங்கள்" என்று இறைவனைப் பணிந்து வேண்டினார். இறைவன் மனமிரங்கி ஒரு ஜெபத்தைத் திரும்பத் திரும்ப கூறினால் நன்மை விளையும் என்று சொல்லி அந்த ஜெபத்தையும் கற்பித்தார். 'இறைவா, நீர் அளித்துள்ள அனைத்திற்கும் நன்றி' என்பதுவே அந்த ஜெபம். இறைவன் கற்பித்த மந்திரத்தை வானத்தூதரும் அப்பறவைக்கு கூறிச் சென்று விட்டார். ஏழு நாட்களுக்குப் பின் அந்த வானத்தூதர் அப்பாலை நிலத்தைக் கடந்து சென்ற போது அந்த பறவை மிகுத்த ஆனந்ததுடன் இருப்பதைக் கண்டார். அதன் உடலிறகுகள் முளைத்திருந்தன. அப்பாலை நிலத்தில் ஒரு சிறு செடி முளைத்திருந்தது. ஒரு சிறிய நீர்நிலையும் அங்கு இருந்தது. ஆனந்ததுடன் அங்குமிங்கும் மகிழ்வுடன் அப்பறவை அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்தது. வானத்தூதருக்கோ மகா ஆச்சர்யம். இதன் வாழ்வின் இறுதி வரை இன்பமே இல்லையென இறைவன் கூறினாரே!! இன்றெப்படி இது சாத்தியமென எண்ணி அதே கேள்வியுடன் இறைவனைப் பார்க்கச் சென்றார். இறைவனிடம் கேள்வியைக் கேட்ட போது அவர் கூறிய பதில் இதுவே: "ஆம். வாழ்வின் இறுதி நாள் வரை அப்பறவைக்கு எவ்வித மகிழ்வும் இல்லையென்ற நிலை இருந்தது உண்மைதான். ஆனால் 'இறைவா, நீர் அளித்த அனைத்திற்கும் நன்றி' என்ற ஜெபத்தை அப்பறவை எல்லா சூழலிலும் மாறி மாறி ஜெபித்ததால் நிலைமை மாறியது. பாலையின் சுடுமணலில் விழுந்த போது நன்றி சொன்னது. வெப்பத்தில் வருந்தி பறக்க முடியாது தவித்த போதும் நன்றி சொன்னது. சூழல் எதுவாயினும் நன்றி சொன்னது. எனவே வாழ்வின் இறுதி வரை பெற வேண்டிய துன்பம் கரைந்து மறைந்தது" என்று இறைவன் பதில் கூறினார். வானத்தூதரின் வழியாக வந்த இறைவனின் வார்த்தையை ஏற்று அதை நாள்தோறும் ஜெபித்ததால் இப்பறவை தன் துன்பத்திலிருந்து விடுதலை அடைந்தது. திரும்பி தன் பழைய நிலையை பெற்றது. கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் ஒவ்வொருவரும் இறைவார்த்தையைக் கேட்டு, அதன்படி நடந்து மற்றும் ஒவ்வொரு நாளும் இறைவனிடம் ஜெபித்து, நமது பழைய பாவ நிலையிலிருந்து திருந்தி - திரும்பி இறைவனை நோக்கி வர பொதுக் காலத்தின் 28-ஆம் ஞாயிறு இறைவார்த்தை வழிபாடு நமக்கு அழைப்பு தருகிறது.

        இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் இயேசுவிடம் வந்த பத்து தொழு நோயாளிகள் நலம் பெற்றதற்கு இரண்டு காரணங்களை நாம் கூற முடியும்.

1. ஜெபித்தார்கள்

    பத்து தொழுநோயாளிகளும் இயேசுவிடம் வந்து "ஐயா! இயேசுவே, எங்களுக்கு இரங்கும்" என்று ஜெபிக்கிறார்கள். இந்த ஆழமான ஜெப உணர்வே, தொழுநோயிலிருந்து இவர்கள் விடுதலை பெறுவதற்கு முதல் காரணமாகவும் மற்றும் அடித்தளமாகவும் அமைகின்றது.

2. இறைவார்த்தையின்படி செயல்பட்டார்கள்

பத்து தொழுநோயாளிகளும் இயேசுவிடம் ஜெபித்தது மட்டுமல்லாது அவரது வார்த்தைகளை கேட்டு அதன்படி செயல்பட்டார்கள். "நீங்கள் போய் உங்களை குருக்களிடம் காண்பியுங்கள்" என்ற இயேசுவின் வார்த்தையை கேட்டு அதை நிறைவேற்றினார்கள். இன்றைய முதல் வாசகத்திலும் அடியவரது வழியாக வந்த இறைவார்த்தையை கேட்டு அதன்படி நடந்த நாமான் குணமடைந்தார்.

"ஜெபமே வாழ்வு" மற்றும் "இறைவார்த்தையைக் கேட்டு அதைக் கடைப்பிடிப்போர் இன்னும் அதிகம் பேறுபெற்றோர்" (லூக் 11:28) என்னும் வரிகளுக்கேற்ப இறையாசீரையும், வல்லமையும் பெற்றுக் கொள்வதற்கு ஜெபத்தையும் மற்றும் இறைவார்த்தையையும் நமது வாழ்வாக மாற்ற வேண்டும். இந்த இரு கருவிகளும் தொலைந்து போன நம் வாழ்விலிருந்து, நம்மை, இறைவனை நோக்கி திரும்பி வர வைக்கும். கதையில் வருகின்ற பறவையும், முதல் வாசகத்தில் வாசிக்க கேட்ட நாமானும் மற்றும் நற்செய்தியில் பார்க்கின்ற தொழு நோயாளிகளும் இவ்விரண்டையும் தங்களது வாழ்வாக்கினார்கள். இதனால் இவர்கள் எண்ணற்ற பலனை அடைந்தார்கள். குறிப்பாக, பத்து தொழுநோயாளிகளுள் ஒருவன் மட்டும் இறைவனை நோக்கி திரும்பி வருகின்றான். ஜெபத்தையும் மற்றும் இறைவார்த்தையையும் நாம் வாழ்வாக்கினாலும் அந்த ஒரு தொழுநோயாளியை போல மீண்டும் இறைவனை நோக்கி வருபவர்களாக மாறுவோம். இறைவனை நோக்கி திரும்பி வர வேண்டும் என்ற அந்த ஒருவனின் எண்ணம், அவனை எண்ணற்ற குணங்களில் வளர்த்தது.

1. புகழ் பாடலோடு...

இன்றைய நற்செய்தியில் பத்து தொழுநோயாளிகளுள் "ஒருவர் தம் பிணி தீர்ந்திருப்பதைக் கண்டு உரத்த குரலில் கடவுளைப் போற்றிப் புகழ்ந்துகொண்டே இயேசுவிடம் திரும்பி வந்தார்." இயேசுவிடம் திரும்பி வரவேண்டும் என்று ஒரு உணர்வு நம்மிடைய ஏற்படுகின்ற பொழுது நம்முடைய உள்ளங்கள், இறைவனை புகழ்கின்ற உள்ளஙகளாக மாறும் என்பதற்கு இம்மனிதர் ஒரு சாட்சி.

2. நன்றியுணர்வோடு...

அம்மனிதர் ஆண்டவரை நோக்கி திரும்பி வந்தது மட்டுமல்லாது, அவரை போற்றிப் புகழ்ந்து வந்து "அவருக்கு நன்றி செலுத்தினார்."

'நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லது

அன்றே மறப்பது நன்று'

என்னும் வள்ளுவரின் குரலுக்கு ஏற்ப நன்றி உணர்வோடு நாம் வாழ்கின்றோம் என்பதன் அடையாளம் தான் இறைவனை நோக்கி திரும்பி வருகின்ற உணர்வு. இன்று நாமும் இறைவன் செய்த அனைத்து நன்மைகளுக்கும் அவர் பால் நன்றி உணர்வோடு, அவரை நோக்கி மீண்டும் வருவோம்.

3. தாழ்ச்சியோடு...

இறைவனை நோக்கி மீண்டும் வந்த மனிதர் சாதாரணமாக நன்றியை கூறாது, அவருடைய காலில் முகங்குப்புற விழுந்து நன்றி செலுத்துகிறார். இது அவர் நன்றியுணர்வோடு தன்னில் தாழ்ச்சியையும் கொண்டிருக்கின்றார் என்பதை எடுத்துரைக்கின்றது. இறைவனை நோக்கி நாம் வருகின்ற பொழுதெல்லாம், இறைவன் நம் வாழ்விற்கான குணங்களையும் மற்றும் கொடைகளையும் கொடுத்துக் கொண்டே இருக்கின்றார் என்பதன் அடையாளம் தான் இது. தாழ்ச்சி இன்றைக்கு ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் அடிப்படையாக தேவைப்படுகின்ற ஒரு நற்குணம், அதை நமது வாழ்வாக்க முயலுவோம்.

4. நம்பிக்கையோடு...

“எழுந்து செல்லும், உமது நம்பிக்கை உமக்கு நலமளித்தது” என்னும் இயேசுவின் வார்த்தைகள் அம்மனிதர் கொண்டிருந்த இறை நம்பிக்கையை எடுத்துரைக்கின்றது. நாம் கொண்டிருக்கின்ற நமது நம்பிக்கை தான் நம்மை நமது இலக்குகளில் வெற்றி அடைய செய்யும் இறைவனை நோக்கி அழைத்துச் செல்லும் என்பதை நாம் இம்மனிதரின் வாழ்விலிருந்து உணர்ந்து கொள்ளலாம். கிறிஸ்தவர்களாகிய நாமும் நமது கிறிஸ்தவ பயணத்தில் இறை நம்பிக்கை என்னும் படகில் பயணித்தால் நம் வாழ்வு பயணம் மகிழ்வாக அமையும்.

5. சாட்சிய உணர்வோடு...

"கடவுளைப் போற்றிப் புகழ அன்னியராகிய உம்மைத் தவிர வேறு எவரும் திரும்பிவரக் காணோமே!" என்னும் இயேசுவின் வார்த்தைகள் இம்மனிதர் ஒரு சமாரியனாக இருந்தாலும் தான் பெற்ற பலனுக்கு நன்றி கூற வேண்டும் மற்றும் இறை நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தி அவருக்கு சாட்சியம் பகிர வேண்டும் என்ற ஒரு உணர்வு கொண்டிருந்ததை காட்டுகிறது. கிறிஸ்தவர்களாகிய நாம் ஒவ்வொருவரும் கிறிஸ்துவுக்கு சாட்சியம் பகர அழைப்பு பெறுகின்றோம். அவரிடம் திரும்பி வருவது என்பது நமது சாட்சிய வாழ்வை எடுத்துரைப்பதாக அமைகின்றது.

இயேசுவிடமும் மற்றும் இறைவனின் அடியாரிடமும் திரும்பி வந்த தொழுநோயால் குணமடைந்த அந்த நபரும் மற்றும் நாமானும், இன்றைக்கு நாமும் இறைவனை நோக்கி திரும்பி வர வேண்டும் என்பதற்கு எடுத்துக்காட்டாக அமைகிறார்கள். இறைவனை நோக்கி நாம் திரும்பி வருகின்ற போது நாமும் இவர்கள் பெற்ற அதே குணங்களில் வளர்வோம். தாழ்ச்சியோடு இயேசுவின் மீது நம்பிக்கை கொண்டவர்களாக, அவரை போற்றி புகழ்ந்து நன்றியுணர்வோடு அவருக்கு சாட்சியம் பகர்பவர்களாக மாறுவோம். இறைவன் நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆசீர்வதிப்பார்.

அன்புடன்:-

Fr. அ. குழந்தை யேசு ராஜன் CMF